Waar : Fuchshofen

Wie : Frank, Lubbert, Henkapie, Henk-Jan, Richard, Jordy, Daniël, Theodoor, Kees, Erwin en John.
Gereden :
Afstand: 225 km
Hoogtemeters: 4530 m


26 mei 2017

Vanochtend laden we de bus in en vertrekken we naar Fuchshofen voor ons jaarlijkse fietsweekend.
Nog nooit waren de weersvoorspellingen zo goed en ik kon dus een heleboel kleding thuis laten.
Bij aankomst ligt het dorp er inderdaad heel zonnig bij.
We nemen intrek in het pension en hangen meteen de klimgeitenvlag aan het balkon.
We zijn met negen mannen en vanavond komen ook nog Lubbert (terug na 2 jaar afwezigheid) en Kees.
Kees en Erwin zijn voor de eerste keer mee. Ben benieuwd hoe ze dit weekend gaan ervaren.

Na een kop koffie stappen we op de fiets.
Meteen de klim naar Reifferscheid, waarna we via Rodder afdalen naar Antweiler.
Henk weet niet wat het bordje "Bremsen" betekent en raast voorbij.
In Antweiler volgt de lastige klim naar Aremberg, waarna we afdalen richting Ohlenhard, waar nog een paar pittige bochtjes liggen.
Als ik een paar foto's heb geschoten merk ik dat iedereen weg is.
Ik moet volle bak rijden om weer bij de groep aan te sluiten.
We rijden via Hümmel, Falkenberg en via aan lange lus naar Harscheid.
Jordy en Theodoor hebben ergens een afslag genomen in de afdaling en zijn kwijt.
We besluiten om af te dalen naar Schuld en terug te fietsen naar Fuchshofen.

Als we in de tuin zitten komen ook Jordy en Theodoor aan.

Vandaag 60 km en 1200 hoogtemeters.

Klaar voor vertrek. Henkapie en Theodoor op Reifferscheid. "Bremsen"

27 mei 2017

Lubbert en Kees zijn ook gearriveerd en na een prima ontbijt vertrekken we voor de langste rit dit weekend.
We starten wederom met Reifferscheid en dalen af naar Adenau.
Hier is het ontzettend druk vanwege een 24-uuts race op het de Nurburgring.
We laveren tussen de auto´s door en rijden de Hohe Acht op. Altijd een leuke klim.
Na een lekkere afdaling naar Kesseling rijden we meteen de Steinerberg op.
Dit is een smal weggetje van 3 km met het venijn in de staart.
Hier sneuvelen reputaties en gaan verwachtingen overboord.

De koffiestop is in het Bikers cafe in Ahrbruck.
Hier zitten ook Lubbert en Kees. Zij hebben de Steinerberg rechts laten liggen.
De taart is wederom veel te groot, maar naast Daniël hebben we nu ook Erwin die zijn mannetje staat.

We pakken de fraaie klim naar Unterkralingen en dalen het geitenpad af via Winnen naar Burgsahr.
Via de haarspeldbochten van Obliers dalen we af naar Liers en Insul.
Vanwege de hitte en vermoeidheid slaan we (behalve de 2 jonkies) de klim naar Sierscheid over en rijden we naar Schuld.
De slotklim naar Reifferscheid, via Winnerath, is slopend.
Ik ga eigenlijk veel te diep op het steile stuk na Winnerath, als ik Frank op de macht probeer in te halen.
"Rijdt dan wat lichter" is zijn droge suggestie.
De afdaling maakt vervolgens een hoop goed.

In de tuin van het pension is het gezellig.
Zeker als Jordy door Kees onderhanden wordt genomen op een krakende tafel.

Vandaag 90 km en 1730 hoogtemeters.

Lubbert is er weer bij! Frank gaat voor 0%. Jordy wordt stevig onderhanden genomen door Kees.

28 mei 2017

Er dreigt onweer vandaag en we besluiten kort in de buurt van Fuchshofen te blijven.
We starten met Eichenbach en via Aremberg begint de lastigste klim van dit weekend naar Rodder.
Stukken van 15% doen de benen pijn.
We dalen af naar Schuld en nemen een nieuwe klim vanuit Insul naar Reifferscheid.
Eerst denk ik dat het niet kan, maar een fraai smal pad van 5 km loopt inderdaad naar Reifferscheid.
Een mooie nieuwe ontdekking.
Terug in Schuld pakken we een terras. Erwin dommelt even weg tegen de geraniums.

Daniël weet nog een weggetje en dat is de Ommelbachstrasse.
Dit is zeker geen aanrader. Botsend en knotsend werken we ons omgoog via een ontzettend slecht wegdek.
En .... boven is helemaal niets. Tjonge wat een slechte klim was dit.
Gauw terug en naar Fuchshofen, want we willen nog een keer de klassieke klim naar Reifferscheid doen.
Na de ziedende sprint richting Fuchshofen, na een lead-out van Erwin, rijden we meteen door de klim op.
Ik sta meteen sur-place en krijg mijn hartslag niet omlaag.
Ik reed nog nooit zo langzaam omhoog.

In de middag kijken we met de hele groep naar de bloedstollende finale van de Giro d'Italia.
Tom wint glorieus en een luid applaus galmt door het Duitse dorp.
Na een heerlijke maaltijd rijden we naar Nijkerk.
Het was wederom een heerlijk weekend met een mooie groep fietsers.

Vandaag 75 km en 1600 hoogtemeters

Eenzame Jordy op nieuwe weg. Achter de geraniums! Tom wint de Giro!