Vandaag naar België gereden om samen met Henkapie de rode lus van de Ronde van Vlaanderen te fietsen.
Er zijn vanuit Oudenaarde 3 lussen (rood, geel, blauw) uitgezet waarin alle wegen en beklimmingen uit de Ronde van Vlaanderen opgenomen zijn.

Wij kiezen voor de rode lus.
De rode lus bedient alle liefhebbers van de oude finale van de Ronde.
Het traject van 114 km voert je richting Geraardsbergen waar de beruchte Muur ligt te wachten!
De "Muur van Geraardsbergen" heb ik heel lang geleden een keer gereden, maar voor de site stond deze op mij "to do" lijstje.

De rode lus is meteen de moeilijkste en ook al fiets je 150 km minder dan de profs, je krijgt wel haast even veel hellingen voor de kiezen.
Op de tocht vind je 20 beklimmingen met meer dan 1500 meter hoogetverschil.

We hebben een mooie (gratis) parkeerplaats gevonden en volgen de rode bordjes.
Ik heb tevens de route gedownload op mijn Garmin, zodat bij twijfel we de juiste richting kunnen aanhouden.
We zijn Oudenaarde amper uit als de eerste serieuze klim zich al aan, de "Achterberg".
De Garmin geeft percentages die boven de 12% komen. Een lekker begin.

Het is al boven de 30 graden Celsius en ben blij dat Henk aan zonnebrandcreme gedacht heeft.
De klimmetjes komen nu snel achter elkaar. De "Berendries" herken ik van vroeger en is nog net zo lastig.
Opvallend zijn de rustige en goed geasfalteerde wegen.

Als we na een dikke 50 km Geraardsbergen wordt ik een beetje nerveus.
De "Muur" komt eraan en dat is overal te zien in het dorp.
Er staan rode borden met "De Muur". Het kan haast niet missen waar je heen moet.
Je rijdt over het dorpsplein over de kasseien.
Als ik om de hoek an de kerk draai begint het echte werk.
De kasseien liggen redelijk en ik voel mijn voorwiel soms iets omhoog komen. Het is hier bijna 20%.
Bijna boven zie ik rechts de kapel. Nog een kleine sprint en je bent boven op de Kapelmuur.

We eten boven op de Muur een heerlijke pannekoek en meerdere welverdiende cola's.
Afdalen aan de andere kant en door naar de "Bosberg", ook vaak scherprechter geweest in de Ronde van Vlaanderen.
Dit zijn kasseien en zonder gootje geen fijne opgave.
Henk krijgt het moeilijk en klaagt over kramp. Zou hij te weinig gedronken hebben?

De "Pottenberg" rijden we soepel naar boven, maar dan boven gaat het mis.
Henk moet van de fiets door de kramp.
Na een langere rustpauze gaan we verder.
Op de kasseiklim bij Haaghoek kan Henk niet meer verder. Lopen lukt zelfs niet meer.
Ik vraag een bewoner in het dorp met de fraaie naam Sint-Kornelis-Horebeke om een bidon water.
Deze aardige man is zeer bezorgd en ook een buurvrouw van 95 schiet te hulp.

Henk blijft op de stoep bij de man en ik rijdt de ronde uit. Het is nog zo'n 10 km.
Onderweg krijg ik nog de fraaie "Kapelleberg" en de vervelende "Eikenberg" over zeer slecht liggende kasseien.
In Oudenaarde pak ik de auto en rijdt terug om Henk op te pikken.
Hij heeft inmiddels 2 bidons water op.
We kleden ons om en rijden terug naar Nijkerk.
Het was weer een prachtig avontuur, ook al dacht Henk daar onderweg anders over.

Rode bordjes	Kapelmuur	Kassei klim