We zijn op zondagochtend 1 april om 06:00 van Amsterdam naar Palma de Mallorca gevlogen.
We hebben 5 nachten doorgebracht in Grupotel Los Principes & Spa in Playa de Muro gelegen in het noorden van het eiland.
Op vrijdagavond 6 april zijn we om 22:40 teruggevlogen naar Amsterdam.

We hebben fietsen gehuurd bij Huerzeler Biking Holidays dat direkt naast het hotel gelegen is.

We hebben in 6 dagen 585 km gefietst met daarin 8.160 hoogtemeters.
In deze routes zaten in totaal 15 beklimmingen.

Vanochtend om 03:00 stond Henk voor de deur om naar Schiphol te rijden.
We gaan 6 dagen fietsen op Mallorca en we hebben een vroege vlucht om 06:00.
Een half uur voor op het schema landen we op het zonnige eiland.
Het busje dat ons naar het hotel gaat brengen is er niet, maar na wat bellen is het opgelost.
We worden netjes bij het hotel "Los Principes" afgeleverd en kunnen meteen naar de kamers.
Ik was al 2 keer in het zuiden, maar dit keer wil ik graag het noorden van het eiland fietsen.

We gaan meteen ook onze fietsen ophalen op 100 meter van het hotel.
We hebben echte "Centurion" fietsen. Redelijke fietsen als ik het zo zie.

We gaan omkleden en meteen maar fietsen in het mooie weer.
De rit voert ons langs de kust naar het westen naar de Cap de Formantor.
Een zeer fraaie rit met de nodige klimmeters en haarspeldbochten voert ons naar de vuurtoren op de punt van het eiland.
Het wemelt hier van de auto's die in de rij staan om naar boven te rijden. Chaos!
Met de fiets laveren we tussen de auto's door naar boven. Fietsen heeft zo z'n voordelen.

We rijden dezelfde weg terug en moeten de hupjes nu andersom rijden.
Het valt allemaal wel mee en na een heerlijke lunch op een zonnig terras (sorry thuisblijvers, maar het is niet anders) hebben we wind mee naar het hotel.

In het hotel zien we nog net Niki Terpstra winnen in Vlaanderen.
Vandaag 65 km en 950 hoogtemeters.

Hotel. Niet slecht.	Cap de Formentor.	Chaos met auto's.

Het is Tweede Paasdag, maar het voelt niet zo.
Het is 16 graden Celsius als we rond 10 uur op de fiets stappen richting het oostelijk gelegen Ermita de Betlem.
Dit is een kerk die rond 1804 is gebouwd aan het einde van een zeer fraaie weg.
Vanuit Arta is het 9 km klimmen en dalen naar de kerk via een smalle weg.
Het is geen moeilijke opdracht om deze weg te fietsen met percentages tot max 8%.
Een Duitser met een bus heeft meer moeite met de smalle weg en botst op een tegenligger.

Als we foto's staan te maken zien we een snelle groep naar boven rijden.
Daniël kan het niet laten en pikt aan. Sterker nog hij haalt ze in en laat ze achter.
Als ik hem later vertel dat hij Gert-Jan Theunisse erop gelegd heeft kan hij het niet geloven.
Ha ha die mannen keken vreselijk op hun neus.

Als we weer terug zijn in Arta nemen we een kop koffie met een stuk taart. Dat gaat er wel in.
We besluiten een andere weg terug te nemen, zodat we niet over de grote weg hoeven.
Een zeer fraaie doch glooiende weg met super asfalt (Ma-3343) maakt de tocht noch mooier dan die al was.
Een scherpe Frank merkt op dat het wegnummer totaal 13 is. Dat kan geen toeval meer zijn toch?

Vandaag 100 km en 1200 hoogtemeters.

Door de straatjes van Arta.	Blik naar beneden.	Welverdiende rust.

Vandaag de koninginnerit naar Sa Calobra.
Onderweg moeten we over de Col de sa Batalla, een klim naar 576 meter.
Het is een fraaie weg met zo'n 10 haarspeldbochten door het bos.
Een aantal kilometer na de top slaan we af naar Sa Calobra.
Dit is een weg met talloze bochten en een 270 graden bocht. Heel bijzonder.
We dalen af en nemen een lunch in het dorp bij een zeer aardige Spaanse dame.

Nu rest ons nog de weg terug. 10 km omhoog met gemiddeld 6.9%.
Het is geen straf, want de klim is prachtig.
Met name de blik op de bochten beneden is apart. Je ziet niet waar de weg heen loopt.
Daniël en ik leven ons uit met de camera's en telefoons en schieten honderden foto's.
Boven moet natuurlijk even een groepsfoto gemaakt worden.

Terug gaat de grote molen erop en racen we met de wind in de rug naar het hotel.

Vandaag 110 km en 2100 hoogtemeters.

De 270 graden bocht.	Blik naar beneden.	Op de Coll de Reis.

Na het geweld van gisteren willen we vandaag wat rustiger fietsen.
We besluiten de route naar het kerkje van Bonany, "Ermita de Bonany, te nemen, een rit van 75 km met niet al te veel hoogtemeters.
Via Sa Pobla rijden we naar Muro, waar de "muur van Muro" ons verrast met een smerig stijgingspercentage van 10%.
Door naar Petra, waar we door een wirwar van steegjes richting het kerkje rijden.

Een bord met "Bonany" wijst ons de weg.
Een smal weggetje loopt als het ware rond de berg omhoog naar het kerkje.
Boven is het stil en rustig en heb je een prachtig uitzicht over het eiland.
Bij het kerkje staat een waterput waar een dame een emmmer naar boven hijst.
Ik raak aan de praat en vraag hoe diep die put nu eigenlijk is?
Ze toont dat het slechts 5-10 meter diep is, terwijl we op een berg staan van 300 meter hoogte.
Blijkbaar staat het kerkje bovenop een bron.
Dit vinden wij niet raar, meer wel heel bijzonder!

We dalen af en drinken koffie in Petra.
Daniël heeft een klimmetje gevonden langs de weg die wij gaan volgen.
We dalen de "cami de sa Vall" af en rijden deze 3 km weer terug omhoog.
De schitterend geasfalteerde weg heeft ook nog eens een aantal fraaie haarspeldbochten in de aanbieding. Leuk hoor!

We rijden nu bijna alleen nog naat beneden en denderen richting het hotel.
Ik verschalk nog net Daniël voor het plaatsnaam bordje. Revange voor 2 dagen geleden. :)
Terug staan er toch weer 75 km op de teller met 750 hoogtemeters.

De steegjes van Petra.	Dame bij de waterput.	Verrassende bochtjes.

Hadden we 2 dagen geleden de koninginnerit, vandaag was de koningsrit aan de beurt.
Henk neemt een welverdiende rustdag en ik ga samen met Daniël en Frank op pad.
We rijden naar Pollenca en fietsen de Coll de Femenia.
Dit is een klim van 7,7 km met een gemiddelde van 5,5%.

Vervolgens steken we door naar de Puig Major, het hoogste asfalt op Mallorca.
Het is enorm druk met fietsers op het eiland.
Ik zie fietsers uit Wales, Ierland, Engeland, Duitsland, Zweden, Denemarken, Tjechië en uiteraard Nederland.
De afdaling met een lengte van 14 km van de Puig Major is heerlijk.

In Port de Soller eten we een heerlijke canneloni, waarna we over de Coll de Soller gaan.
In het begin heb ik moeite maar kom steeds beter in het ritme.
Zeker als ik door een stel uit Ermelo wordt gepasseerd. Zij slepen me mee omhoog naar het wiel van Frank.
Boven snel een paar foto's en door naar beneden.

Beneden in Bunyola zegt Daniël doodleuk "Het is nog 51 km naar het hotel".
Frank antwoord droog "Alsof je een emmer leeg gooit!
Inderdaad is het nog een heel eind terug. Gelukkig is het veel met de wind mee en licht naar beneden.
Na dik 5 uur fietsen zijn we terug.
Ik maak nog een kleine buiteling als ik mijn skills wil tonen en stoer de stoep op wil rijden.
Dat moet je niet doen na 5 uur fietsen.

Vandaag 133 km op de teller met 1830 hoogtemeters.

Coll de Femenia gaat beginnen.	Blik op Puig Major.	Coll de Soller.

Vandaag alweer de laatste dag.
We doen de zogenaamde "kloosterroute", een rit met 3 beklimmingen naar kloosters die hier veelal boven op een berg zijn gebouwd.
Het eerste klooster is Santa Magdalena, en klim van ongeveer 4 kilometer met 2 lastige kilometers aan het eind.
Het is weer een heerlijke klim via een prachtig wegdek.

De tweede klim is iets meer serieus te noemen, de klim naar Es Verger.
We hebben in het blad "Fiets" gelezen dat dit de zwaarste klim van Mallorca is, en ja het klopt!
Het begint met fraai asfalt, maar al gauw is het een heus geitenpad waar we over hobbelen en stuiteren.
Het is zoeken naar de goeie stukken wegdek, maar die zijn soms echt niet te vinden.
Er zijn wel heel veel haarspeldbochten en soms kun je mooi naar beneden kijken.
Daarnaast is het vreselijk steil omhoog.
Boven willen we een cola bestellen, maar de ober heeft er blijkbaar niet veel trek in.
We gaan weg om elders iets te drinken.

We rijden nu terug richting het noorden. Onderweg pikken we nog even het hupje naar Santa Lucia mee.
De laatste kilometers rijden we nog een finale met een paar andere snoodaards. Leuk!

Vandaag 100 km op de teller met 1330 hoogtemeters.

Henk en Frank aan het werk.	Geitenpad naar Es Verger.	Blik op geitenpad.