Gisteren vroeg met Frank vertrokken naar Annecy, waar we met 65 VOEK leden een week gaan fietsen.
Behalve wat gedoe rond Luik en in de stad Annecy ging het voorspoedig.

Jan en Eveline zijn er ook al en we hangen snel de klimgeitenvlag aan hun balkon.
De volgende ochtend na het prima ontbijt gaan we rondje fietsen.
Ik ga met Jan Jaap en Christiaan mee die ook een dag eerder zijn gearriveerd.
Het wordt de Col de Leschaux, de Col de Près en weer terug.
De Col de Près is wel een lastige in de laatste paar kilometers. Verder een loper.

Op de terugweg hangen er gele pijlen voor de wedstrijd Dauphiné die hier ook fietsen morgen.
Grappig dat we nu op het wedstrijdparcours aan het fietsen zijn.

In de middag komen de VOEKers binnen en het is meteen weer ouderwets gezellig.
Er hangt het gevoel van een reunie. Prachtig!
Theodoor is opgetogen en gaat morgen voor zijn honderdste punt.

Vandaag 65 km en 1250 hoogtemeters.

De vlag hangt!.	Alles staat klaar.	Pasbord

Vanochtend stond iedereen te trappelen om te gaan fietsen.
Rond de klok van 10 beginnen we aan de 9 km naar de top van de Col de Leschaux.
Deze kent weinig problemen en boven draaien we rechtsom naar de Coll de Semnoz.
Dit is een lekkere klim met het venijn in de staart.
Ik moet in de buurt van Theodoor blijven, want die gaat naar zijn honderdste punt vandaag.
Ik belandt in een groepje met Theodoor. Niels, Robert en af en toe Daniël die vandaag het heugelijke moment gaat vastleggen.

Het verhaal is dat ik 4 jaar geleden in de Pyreneeën Theodoor verkeerd heb geinformeerd over zijn totaal aantal klimgeiten punten.
Dit was op de laatste dag en hij ging voor Diamant en daar heb je 100 punten voor nodig.
Ik zei hem dat hij nog 3 nodig had voor diamant en dat bleek niet juist.
Hij komt terug met 99 punten en dat heeft hem 4 jaar lang achtervolgd.

Boven staat Daniël al te wachten en ik rijdt samen met Theodoor over de streep.
Theodoor is echt blij en heeft zelfs een briefje mee met 100 erop.
Na de foto's duiken we naar beneden richting Annecy.
Ineens zijn Peter en Frans bij ons en samen rijden we om het meer van Annecy naar de voet van de Col de la Forclaz.
Geen vuiltje aan de lucht tot de laatste 3 km.
Hitte en steile passages tot 13-14% maken het slot van deze klim tot een enorme opgave.
Ik kom gekookt boven en met mij iedereen die ik na afloop gesproken heb.
Op de top drinken we een heerlijke koude cola en dalen af aan de andere kant.
Onderaan worden we tegen gehouden door agent vanwege de doorkomst van het Criteruim de Dauphiné.
We staan nog geen 2 minuten stil en de kopgroep komt langs met daarchter het peloton. Een mooi gezicht hoor.

Als deze langs zijn rijden we fietspad terug naar Sevrier.
We hebben nog een slim binnendoor weggetje gevonden die precies bij ons hotel uitkomt.

Na het diner worden Theodoor en 7 andere klimgeiten gehuldigd.
Lijkt me logisch dat Theodoor ook de "renner van de dag" is vandaag.

Vandaag 85 km en 1925 hoogtemeters.

13 km klimmen.	Prachtig uitzicht op Semnoz.	Samen over de streep.

Thedoor is blij.	Pasbord Forclaz.	Jumbo Visma op kop.

Gisteravond leek het wel cabaret.
Hans en Arend deden een leuke voordracht en Theodoor deelde zijn diepste gevoelens over de weg naar de 100 punten.
De tranen stonden in de ogen van iedereen, maar wel van het lachen. Heerlijk!

Er moet vandaag weer gefietst worden, maar wel na de traditionele groepsfoto.
Dat is altijd weer een heel gedoe en geregel en ik ben benieuwd naar het resultaat.
We klimmen wederom de 9 km van de Col de Leschaux omhoog en dalen vervolgens af naar Lescheraine.
Na wat op en neer gefiets komen we bij de voet van de Mont Revard.
Volgens de grafiekjes moet het een loper zijn, maar dat blijkt al gauw niet te kloppen.
Zeer onregelmatig met percentages tussen 6 en 11%.
De hitte maakt het er niet makkelijker op en ik probeer steeds de schaduwplekken te pakken.

Boven is het wat zoeken naar de absolute top, waar het heel mistig is geworden door de wolken die tegen de berg duwen.
Ik besluit met Kees en Henk af te dalen en terug te rijden naar Sevrier.
Moeten we wel nog over de bar slechte afdaling van de Col de Plainpalais en het hupje terug naar Leschaux.

Als ik dit stukje schrijg komt boer Arie binnen en hij zegt meteen dat hij 2 punten heeft vandaag en naar goud is gegaan.
Punten zijn totaal niet belangrijk. Neus groeit als ik dit schrijf.
Vanavond zal hij zijn trofee in ontvangst mogen nemen.

Mooie, zware en wederom warme dag. Mont Revard zal niet in mijn top 100 van fraaiste beklimmingen komen overigens.

Vandaag 90 km en 1780 hoogtemeters.

Col is open.	Henk en Kees ontspannen.	Soort van pasbord.

Gisteren de nodige uitreikingen van klimgeiten certificaten.
Arie naar goud, aantal naar zilver en 4 nieuwe klimgeiten.
Renster van de dag was Janine, die op 75-jarige leeftijd de Mont Revard heeft bedwongen en gisteren ook al de Col de Semnoz.
Petje af hoor!

Vandaag een relatieve rustdag met voor mij 2 onbekende beklimmingen.
Eerst moet er een groepsfoto gemaakt worden van de klimgeiten. Dat ging wat soepeler dan gisteren.
Een aantal anderen nemen ook een rustdag en fietsen met mij mee.
We rijden zuidelijk over het fietspad langs het meer en komen na 25 km bij de voet van de Col de l'Epine.
Er staat meteen een bord dat het nog 7 km is naar de top.
Het is een pittige doch zeer gelijkmatige klim die prima te doen is.
Kilometer bordjes en goed asfalt maken dit de mooiste die ik deze week hier gefietst heb.
De top ligt op 947 meter hoogte en er staat een ouderwets pasbord.

We dalen af en manouvreren langs een wegopbreking.
Na een stuk terug over het fietspad richting Annecy pakken de afslag naar link voor de Col de Tamié.
Dit een loper van iets meer dan 10 kilometer en voert over een rustige weg naar de top op 907 meter.
Ik kom Frank tegen die rechtstreeks met Hans naar deze col is gefietst.
Hij vraagt of we Hans hebben gezien, maar ik moet helaas nee zeggen.
Later blijkt dat Hans een afslag heeft gemist en 6 km is geklommen naar la Sambuy, welke een stuk lastiger klimmen dan de Col de Tamié.
Boven spot ik nog een fraai paaltje met hoogte en naam van de col.
Ik voel toch even of het los zit, maar het lijkt in beton gegoten. Jammer hoor!

We nemen koffie en cola en dalen af naar het fietspad richting Annecy.
Onderweg een stop op een heerlijk terras met een flinke coupe ijs. Hebben we wel verdiend.

Vandaag 95 km en 1210 hoogtemeters.

Groepsfoto.	Ouderwets bordje.	Kilometer bordje.

Fraaie hairpin.	Traditioneel pasbord.	Fraai paaltje.

Gisteravond was er weer cabaret van het duo Hans en Arend.
Dit keer waren de jonkies Niels en Robert aan de beurt en mocht Gert vertellen waarom hij nou verkeerd was gereden.
Bert van Leeuwen werd gehuldigd en had nog wat mooie woorden voor mij en het hele klimgeiten gebeuren.
Renner van de dag was Hans Docter, die verkeerd was gereden en 6 hele lastige onnodige kilometers had gefietst.
Na de ceremonies gingen we naar de bar waar een karaoke was begonnen.
Ik ontdek veel verborgen talenten onder de VOEKers.
Zelf waag ik me aan het zingen van "Stiekem gedanst" van Toontje Lager en doe dat samen met Janine.
Heerlijk lol gehad en een leuke avond.

De voorspellingen voor het weer hebben het programma enigzins omgegooid.
Morgen de koninginnenrit en vandaag kan iedereen zelf bepalen wat te doen.
Velen kiezen met mij voor de Col de la Forclaz, maar nu van de zuidkant.
Ik rij met Bert, Henkapie en Theodoor langs het meer naar het zuiden en de voet van de klim.
Het is meteen al raak met een kilometerbordje 11% en dat bleef eigenlijk steeds maar het geval.
Het is een hele lastige en pittige klim en veel moeilijker dan de noordkant.
Kijken hoe er wordt gereageerd als punten afgepakt gaan worden voor de weggever van de noordkant.

Pieter en Richard komen boven en hebben de status klimgeit bereikt. Ik kan ze meteen feliciteren.

Henk en Kees komen van de noordkant omhoog en samen dalen we deze kant ook weer af.
Henkapie en ik besluiten de Col de Semnoz ook nog te doen. Dit is 17 kilometer klimmen en meer dan 1200 hoogtemeters.
We beginnen er gewoon aan en rijden rustig omhoog.
Gelukkig is er veel schaduw en is het wel een constante klim.
Boven eten we fromage blanc en dat blijkt een soort kwark te zijn. Heerlijk!
Er volgt nog een zinderende afdaling naar het hotel.

Vandaag 90 km en 1905 hoogtemeters.

Gert is de klos.	Kees en Arend zingen er op los.	Henkapie, Bert en Theodoor zwoegen.

Nog 13 km voor Henkapie.	Klimgeiten kaas te koop.	Nog een klein stukje.

De koninginnenrit staat vandaag op het programma en iedereen is van plan om minimaal de Col de Colombiére te doen.
Er was gisteravond heel veel discussie over welke klimmen als punt tellen en daar ga ik komende dagen een beslissing over nemen.

Anton, Bert, Kees, Frank en Henk stappen in de bus en rijden naar Thones om de rit te beginnen.
Theodoor, Henkapie en ik fietsen rond het meer en via de Col de Bluffy naar Grand Bornand naar de voet van de Col de Colombiére.
Tussendoor komen we over een col die hoort bij het dorp met de mooiste naam, de Col de St Jean de Sixt. Wat een fraaie naam.
Ik start aan de klim en het gaat verrassend goed.
Ik kan een behoorlijk versnelling rijden en prima tempo houden.
Denk dat ik deze week nog niet zo fijn heb geklommen als vandaag. Speciale dank aan Kees ;)
Boven staan Fransen en die halen iedereen binnen met een megafoon en veel lawaai. Heerlijk!
Een paar Duitse motorrijders vragen om van hen een foto te maken onder het pasbord. Ze willen ook met mij samen op de foto. Heel apart.
Boven keer ik om en maak veel foto's van de anderen die nog naar boven komen.
Ik zie Henkapie zijn 175ste klim voltooien en naar de status "Opaal" rijden.
Een wat oudere Franse man moedig ik aan en hij zegt "God is good" met een fraai Frans accent.

Als we compleet zijn dalen we af en rijden we Col de Aravis op.
Dit is niet zo'n moeilijke klim met boven een schitterend uitzicht.
Nu scheiden onze wegen. Ik ga verder met Theodoor en Henkapie, de rest gaat terug naar de bus.
Wij rijden naar de Col de Croix-Fry en zwoegen naar boven. De warmte eist z'n tol.
Een wegopbreking laat ons omrijden en we rijden via de zuidkant rond het meer.
We ploffen neer op een terras en eten spaghetti en drinken lekker koud bier.
Ook de boeren zijn hier en later ook de Daltons die meteen in het meer springen.

Terug bij het hotel hoor ik de verhalen en blijkbaar heeft bijna iedereen de Col de Colombiére gefietst.
Gerbrand is vandaag klimgeit geworden en zal vanavond gehuldigd gaan worden evenals Henkapie uiteraard.

Vandaag 145 km en 2480 hoogtemeters.

We gaan beginnen!	Het is prachtig op de Colombiere.	Henkapie op weg naar Opaal.

Pasbord.	Schitterend op de Aravis.	Afkoelen in het meer.

Op deze laatste dag kiezen we voor de beklimming van de Col de Grand Colombier.
Deze staat al lang op mijn verlanglijstje en ik probeer elke reis wel een klim af te vinken van dit lijstje.
Henk, Henkapie, Cees, Bert en Daniël vergezellen mij en we rijden met de auto naar Culoz, van waaruit de mooiste kant van de klim gefietst kan worden.
We parkeren net buiten Culoz en stappen op.
Bij de start van de klim worden meteen de statistieken getoond en die lijken mee te vallen.
Al snel kunnen die statistieken overboord en ik zeg het maar meteen. Het is een loeder!
Het is heel vaak boven de 10% en ik heb 13, 14 en 15% gezien.
De warmte van 35 graden Celsius erbij maken het een enorme uitdaging om deze col te bedwingen.

Er zit een passage is van een paar kort op elkaar liggende bochten en hier probeer ik een mooie overzicht te krijgen voor de foto. Ik klim zelfs op een tallud, maar ik krijg niet meer dan 2 lagen te zien.

De bordjes langs de weg geven elke kilometer aan wat het percentage gaat worden en die kloppen wat mij betreft niet echt.
Ook mij Garmin geeft niet de juiste informatie.
Hopelijk krijgen de renners in de Tour wel de juiste gegevens.

We komen allemaal boven, behalve Henk die met zijn pijnlijke rug is omgekeerd. Verstandig besluit.
De klim is veel zwaarder dan ik had gedacht en staat in mijn top-5 van lastige beklimmingen.

Morgen gaan we naar huis en kan ik terug kijken op een week heerlijk fietsen in enorm warme onstandigheden en leuke mensen om mij heen.
We hebben 4 jaar op deze reis moeten wachten, maar het was het wachten meer dan waard.

Vandaag 40 km en 1180 hoogtemeters.

Fraaie fiets op rotonde.	Statistieken.	Blik op de bochtjes.

Kees door de bochtjes.	Laatste kilometer.	Pasbord.