De Amerongse Berg is een berg van de Utrechtse Heuvelrug met een hoogte van 69 meter nabij de plaats Amerongen in Nederland.

Beoordeling :
Mooie weg en vanaf Overberg een best lastige klim.

Land :
Provincie : Utrecht
Wegnummer : Bergweg - Koenestraat

De Amerongse Berg is onderdeel van de Utrechtse Heuvelrug die zich uitstrekt van Huizen tot Rhenen.
Het is het hoogste punt van de Utrechtse Heuvelrug.

De berg kan van twee kanten worden beklommen. Vanuit Amerongen en vanuit Overberg.

Vanuit Overberg:

Top : 69 m
Lengte : 1.8 km
Hoogteverschil : 55 m
Gemiddeld stijgingspercentage : 3.1 %
Maximale stijging : 6 %
Haarspeldbochten : 0
Bijzonderheden : Dit is de lastigste kant van de Amerongse Berg.
De klim kent geen enkel punt van herstel en loopt met een flauwe bocht omhoog.
Bijna boven ligt een bocht naar links, waarna nog een gemeen hupje volgt naar de top.



Vanuit Amerongen:

Top : 69 m
Lengte : 2.2 km
Hoogteverschil : 58 m
Gemiddeld stijgingspercentage : 2.7 %
Maximale stijging : 8 %
Haarspeldbochten : 0
Bijzonderheden : Van deze kant loopt de beklimming in 3 hupjes omhoog.
Net buiten Amerongen een 200 meter 5%, een kort afdaling en dan het lastigste deel van de klim met max van 7%.
Nu vlakt het af tot het derde hupje naar de top.


Wielerhistorie

In 2010 passeerde de Giro d'Italia de Amerongse Berg tijdens de eerste etappe van Amsterdam naar Utrecht.
De Duitser Paul Voss kwam als eerste door en pakte de bergtrui net voor de Nederlander Rick Flens.

In 2022 passeerde de tweede etappe van de Vuelta de top van de berg en de Nederlandse wielrenner Julius van den Berg (heeft zijn naam mee) kwam als eerste over de top.
Ter ere van de doorkomst is op de top een fraai pasbord geplaatst.

Foto's

 

Kaart


Verhaal

Ik weet niet hoe vaak ik de Amerongse Berg wel niet op ben gefietst.
In al die jaren heb ik een haat-liefdeverhouding opgebouwd met deze klim.
Met name de kant vanaf Overberg, de steile kant, lukt soms goed en soms helemaal niet.
Allerlei manieren heb ik geprobeerd om met goed fatsoen deze klim te voltooien.
Snel beginnen en kijken waar het schip strandt of juist andersom rustig beginnen en later versnellen.
Ik ga deze klim nooit helemaal onder de knie krijgen.

De andere kant, vanuit Amerongen, heb ik wel helemaal onder controle en weet ik precies waar de lastige stukken zitten.
Het is een 3-traps beklimming.
Het eerste steile deel is als je Amerongen verlaat, vervolgens een stukje dalen waarna deel 2 begint.
Het vlakt dan weer af en dan komt het laatste hupje (deel 3) naar de top, waar een witte lijn en het pasbord aangeven dat je boven bent.