| Ordino-Arcalis is een skistation in de Pyreneeën in Andorra dat op een hoogte ligt van 2229 meter. |
| Beoordeling : |  |
| Klim van Tom Dumoulin, fraaie weg met mooie haarspeldbochten. |
De weg naar het skistation Arcalis is een brede goed geasfalteerde weg.
Het mooiste deel is na de lawinetunnels als er een fraaie serie haarspeldbochten liggen te wachten. Het uitzicht van boven is prachtig. Na de bochten staat nog een groot monument in de vorm van een ring, die je al vanaf beneden kunt zien staan. Het heet de "Arcalis 91 (ring van Ordino)" en is gemaakt door een Italiaanse beeldhouwer Mauro Staccioli. Op elke kilometer staat een bord met huidige hoogte, stijgingspercentage van de komende kilometer en afstand tot de top. |
 |
Vanuit la Massana:
| Klimgeiten Index: | - |
| Top : | 2229 m |
| Lengte : | 20.9 km |
| Hoogteverschil : | 990 m |
| Gemiddeld stijgingspercentage : | 4.9 % |
| Maximale stijging : | 11 % |
| Haarspeldbochten : | 15 |
| Bijzonderheden : | - |
 |
Wielerhistorie
|
Arcalis is 3 keer aankomstplaats geweest in de Tour de France. De laatste keer was in 2016 toen Tom Dumoulin de etappe won in de stromende regen. De jaren dat hier gefinshed werd staan op het begin van de laatste tunnel. Ook in de Vuelta was Arcalis al 4 keer de aankomstplaats. |
Foto's
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Kaart
 |
Het verhaal
|
12 september 2023 Het dreigt in de loop van de ochtend te gaan regenen en we besluiten met een aantal (Daniël, Kees, Arend, Theodoor en ik) vroeg te starten voor de klim naar Arcalis. We treden vandaag in de voetsporen van Tom Dumoulin die hier in 2016 de etappe won in de Tour de France. Na een paar kilometer fietsen staat het bord voor de officiele start van de klim. Het 10.5 kilometer en 6.9% gemiddeld. Het is een rustige weg met onderweg 2 lawinetunnels. Op de ingang van de tweede tunnel staan de 3 doorkomsten van de Tour de France. De laatste was in 2016. Na de tunnel zie je in de verte boven de grote metale ring al staan, waar deze klim bekendom is. Nu volgt het mooiste stuk van de klim, een fraaie serie haarspeldbochten. Na deze bochten kun je fraai naar beneden kijken en ik zoek naar de beste plek om een foto te maken. Eerst door het gaas en later vanaf een rotspuntje waar je het beste uitzicht blijkt te hebben. Kort na de bochten staat de grote ring, maar deze wordt overspoeld door een groep toeristen die net uit een touringcar zijn gestapt. Ik pak de foto wel op de terugweg en fiets door. Boven is het een en al ski-station en gelukkig een pasbord. Daniël gebruikt de zelfontspanner om een foto van ons te maken onder het bord. |