De Bealach na Bà (Cattle Pass) is een bergpas op het Schotse schiereiland Applecross met een top van 626 meter.

Beoordeling :
Prachtig, mooiste van Verenigd Koninkrijk, must do.

Land :
Regio : Highland
Berggebied : Schotse Hooglanden
Wegnummer : Applecross Pass

De Bealach na Bà is een bergpas aan de westkant van Schotland.

De weg is aangelegd in 1822 met dezelfde technieken als men gebruikt in de Alpen, wat ook de haarspeldbochten verklaard die je in Schotland nauwelijks ziet.
Het werd destijds voornamelijk gebruikt om vee over te drijven, vandaar de naam "Cattle Pass".
Het is een hele smalle asfaltweg waar passeren moeilijk is. Er zijn derhalve passeerplekken gemaakt.

In de winter kan de weg zijn afgesloten vanwege sneeuwval.


Vanuit Applecross :

Top : 626 m
Lengte : 8.5 km
Hoogteverschil : 614 m
Gemiddeld stijgingspercentage : 7.2 %
Maximale stijging : 15 %
Haarspeldbochten : 3
Bijzonderheden :
-



Vanuit Tornapress :

Top : 626 m
Lengte : 9.2 km
Hoogteverschil : 619 m
Gemiddeld stijgingspercentage : 6.7 %
Maximale stijging : 18 %
Haarspeldbochten : 4
Bijzonderheden :
-


Wielerhistorie

-

Foto's



Kaart


Het verhaal

4 juli 2023

Het is vanochtend droog en we plannen vandaag de rit over de mooiste pas van Groot-Britannië, de "Bealach na Bà".
Dat deze mooi is hoor en lees je overal en ik zal maar meteen met de deur in huis vallen, deze is echt fanatastisch!

We rijden naar een gehucht genaamd Tornapress en parkeren daar de bus.
Het is droog, bewolkt, weinig wind en fris.
De eerste paar kilometer lopen lekker en je hebt fraaie uitzichten.
Een Engelsman staat langs de kant er roept dat we geluk hebben met het weer en de drukte vandaag.
Het kan hier namelijk ontzettend druk zijn met verkeer.
De weg is smal en er zijn talrijke zogenaamde "Passing places" om verkeer achter en voor te laten passeren.
Opvallend hoe geduldig en aardig men is, terwijl men soms echte wel even op ons moet wachten.

Na een paar bochten zie je de weg ver voor je uit langs de wand omhoog lopen.
Het is gedaan met de lage percentages en ik kom op een behoorlijk lang stuk van 16%.
Dit is even ploeteren, maar dat blijkt het allemaal waard te zijn.
Er volgen een paar haarspeldbochten en het uitzicht naar beneden is waanzinnig.
Na zo'n 9 kilometer sta je boven en moeten we beslissen of we gaan afdalen naar de andere kant naar Applecross.
Ik lees op de app dat Kees is gevallen en is omgekeerd (lijkt achteraf mee te vallen) en ook Frank vindt het genoeg en gaat terug.
Met Daniël en Bert daal ik af naar Applecross en ook deze kant is prachtig.
In Applecross is vrijwel niks te doen en we drinken een kop oploskoffie bij een kraampje langs de weg.

Nu moeten we weer een dikke 9 kilometer omhoog en dat lijkt gelukkig mee te vallen.
Hier zit het venijn in de staart en komt er nog een flink stuk 14% voor de wielen.
Boven is het jasjes aantrekken en afdalen naar de bus.

Dit was een fantastische dag en ik denk dat dit één van de mooiste beklimmingen was die ik heb gefietst. Heerlijk!