Port de Cabús is een bergpas in de Pyreneeën in Andorra dat op een hoogte ligt van 2302 meter. |
Beoordeling : | |
Lange klim, heerlijk rustige weg, prachtig uitzicht. |
De klim naar de top van de Port de Cabús is maar 1 kant geasfalteerd.
Het is een bijzonder goede asfaltweg die naar een hoogte van 2302 meter loopt. De eerste kilometers lopen gelijk op met de weg die naar "Estació de Pal" loopt. Met nog 7 km te gaan splits de weg. Rechts gaat naar Port de Cabús. Je passeert nu een paar grote parkeerplaatsen en een restaurant (met prima koffie) met ski-liften. Het laatste stuk is kaal en je ziet de top in de verte liggen. Boven is een grote parkeerplaats met verder helemaal niks. Wel bijzonder dat zo'n mooie weg naar niets loopt. Als je doorgaat naar de andere kant dan kom je in Spanje. Deze weg in onverhard. Op elke kilometer staat een bord met huidige hoogte, stijgingspercentage van de komende kilometer en afstand tot de top. |
Vanuit La Massana:
Klimgeiten Index: | - |
Top : | 2302 m |
Lengte : | 22.4 km |
Hoogteverschil : | 1257 m |
Gemiddeld stijgingspercentage : | 5.6 % |
Maximale stijging : | 11 % |
Haarspeldbochten : | 5 |
Bijzonderheden : | - |
Wielerhistorie
Nog nooit werd deze beklimming gefietst in een grote ronde. Ik zou deze wel graag eens willen zien in een Tour de France. |
Foto's
Kaart
Het verhaal
11 september 2023 Het is inmiddels droog en we stappen rond 12:00 op voor de rit naar de "Port de Cabús" met een top op 2302 meter. Als we aan deze beginnen staat er al snel een tweede bord met de naam "Estació de Pal". Blijkbaar lopen beide beklimmingen een stuk gelijk op. Dit gaat later nog voor de nodige verwarring zorgen. De borden die op elke kilometer geven beide beklimmingen aan. De Port de Cabús staat onder de Estació de Pal. Het is een behoorlijke klim die steeds rond de 8-9% schommelt. Opvallend is hoe breed de weg is. Op ongeveer de helft splisten de 2 beklimmingen en wij gaan rechtsaf, waar we nog 9 kilometer te gaan hebben. Boven de boomgrens kun je de weg in de verte zien gaan en het is hier ontzettend rustig. Ik kom Daniël tegen die naar beneden rijdt en als ik met Theodoor boven kom zien we Arend niet. Hij zat zeker voor ons. Er lopen paarden op de top en verder is er helemaal niks. Gelukkig wel een pasbord. Ik snap overigens niet waarom er zo'n mooie brede weg naar boven loop naar niks. Vreemd. Als we afdalen komen we Henk en Anton tegen. Even later ook Arend. Hij is bij de splitsing linksaf gegaan en kwam pas boven in dorp Pal erachter dat hij fout zat. Hij heeft blijkbaar het bovenste deel van de borden gevolgd. We dalen allemaal stuk af tot een heerlijk terras waar we koffie en cola drinken. Henk en Anton gaan meteen terug naar huis. Ik rij met Daniël, Theodoor en Arend (hij tweede keer) nog door naar Pal. Dit en een soort fietsparadijs, waar je alle takken van fietsen kunt beoefenen. Er is ook een kartbaan en Arend besluit een rondje met de fiets over de baan te doen. De eigenaar is hier overigens niet blij mee. Hierna is het afdalen naar huis. Wat een heerlijke ne mooie dag wat dit. |