De Cipressa is beklimming in de Italiaanse regio Ligurië met een hoogte van 241 meter.

Beoordeling :
Bekend van finale Milaan - San Remo, historische klim.

Land :
Regio : Ligurië
Provincie : Imperia
Wegnummer : Via Matteotti

De Cipressa is vooral bekend als beklimming in de wielerklassieker Milaan - San Remo.
De Cipressa is de voorlaatste klim (voor de cipressa) en vaak proberen renners hier al te ontsnappen.
Voor elke fanatieke wielertoerist is dit een klim die je toch eens in je leven gefietst moet hebben.

Vanuit San Lorenzo al Mare:

Klimgeiten Index: -
Top : 241 m
Lengte : 5.6 km
Hoogteverschil : 231 m
Gemiddeld stijgingspercentage : 4.1 %
Maximale stijging : 8 %
Haarspeldbochten : 3
Bijzonderheden : -


Wielerhistorie

De Cipressa is de 1 na laatste beklimming in de wielerklassieker Milaan - San Remo.
Hier beginnen vaak de eerste schermutselingen om te ontsnappen.

Foto's




Kaart


Het verhaal

24 juni 2024

Het miezert bij ons huisje en we besluiten de gok te wagen en naar San Remo te rijden in Italië.
Ik zit in de bus bij Bert en bij de grens worden wij eruit gepikt door de douane.
Gelukkig blijft het bij een vriendelijk gesprek en een blik achterin de bus.
Het idee is om vandaag de finale van Milaan - San Remo te fietsen. Dus over de Cipressa en de cipressa.

We parkeren zo'n 10 kilometer voor San Remo en rijden via een fraai fietspad langs de kust naar San Remo en door naar San Lorenzo. Het fietspad is op de oude spoorbaan gelegt en we passeren dus ook het oude station van San Remo.
Het is wel goed opletten, want het fietspad bevat veel zebrapaden en (goed verlichte) tunnels.
Overigens is het weer vandaag prima en de rest van de dag zou het een afwisseling van zon en wat druppels regen worden.

Na zo'n 30 kilometer draaien we bij San Lorenzo de Cipressa op.
De klim is niet al te moeilijk en bijna 6 kilometer lang.
Elke kilometer een bord met allerlei gegevens die ik later terug moet kijken. Ik zet ze wel allemaal op de foto.
Je rijdt tussen de verlaten kassen door en het uitzicht op de blauwe zee verveelt nooit.
Boven in het dorp Cipressa (plaatsnaambord = pasbord) dalen we af en komen weer terug aan de kust.
Ik zit steeds te denken hoe hard die profs hier naar beneden rijden.