De Mur de Huy is een heuvel in de Ardennen van België met een top van 204 meter.

Beoordeling :
Prima wegdek, zeer steil, beroemd als scherprechter in de klassieker Waalse Pijl.

Land :
Provincie : Luik
Wegnummer : Chemin des Chapelles

De Mur de Huy (Muur van Huy) is een heuvel in de Belgische Ardennen die vooral bekend is geworden door de klassieker de Waalse Pijl.

De klim begint beneden in Huy via de Chemin des Chapelles.
Onderweg passeer je 7 kapellen die de weeën van de Maagd uitbeelden.
Tussen de derde en vierde kapel, in de fameuze chicane, wordt een percentages van 19% (in de binnenbocht zelfs 25%) gemeten.

Een prachtige klim en een "must have" voor elke wielrenner.

Vanuit Huy:

Klimgeiten Index: 94
Top : 204 m
Lengte : 1500 m
Hoogteverschil : 132 m
Gemiddeld stijgingspercentage : 8.7 %
Maximale stijging : 19.4 %
Haarspeldbochten : 1
Bijzonderheden :
-


Wielerhistorie

De klim fungeert sinds 1983 als scherprechter tijdens de klassieker Waalse Pijl.
De winnaar is nooit een koekebakker. Zo won Alejandro Valverde al 4 keer en ook mannen als Eddy Merckx, Moreno Aregentin, Bernard Hinault en Laurent Jalabert wonnen meerdere keren deze klassieker.

In 2015 werd de Mur de Huy beklommen in de derde etappe van de Tour de France.

Monument

Sinds 1 december 2015 staat een monument in de steile bocht naar links ter ere van de Belgische wielrenner Claude Criquielion.

Hij won in 1985 en 1989 de Waalse Pijl.

Claude Criquielion overleed op 18 februari 2015 op een leeftijd van slechts 58 jaar.

Foto's

Klik op foto voor meer foto's.

Kaart


Het verhaal

8 augustus 2016

Henkapie en ik naderen Huy na een fraaie ronde door de Waalse Ardennen van 85 km.
We volgen de borden naar de Mur de Huy.
Ik was hier zo'n 30 jaar geleden ook en heb geen goede herinneringen aan deze muur.
Destijds moest ik, inde stromende regen, met een 42x28 omhoog duwen tijden de toerversie van de Waalse Pijl.
Nu met meer ervaring en een heuse "piccolo" is deze klim echter prima te doen.
Ja er zitten stukken in van meer dan 16%, maar die zijn best te verteren.

Het is genieten op deze monumentale klim en we maken uitgebreid foto's.
Er staat nu in de nekende steile chicane een monument te ere van Claude Criquielion.
Deze herinner ik me niet en dat is niet zo vreemd, want het staat er pas sinds vorig jaar.

De weg klimt stevig door en boven staan een paar Nederlandse toeristen te klappen die denken dat we Italianen zijn vanwege onze klimgeiten kleding :)