| De Jaufenpass / Passo di Monte Giovo is een bergpas in Italië met een hoogte van 2094 meter. |
| Beoordeling : |   |
| Prachtige weg, genummerde haarspelbochten en immens uitzicht . |
De Jaufenpas of, in het Italiaans, Passo di Monte Giovo is een bergpas in het Italiaanse Zuid-Tirol. De 2099 meter hoge pas verbindt het Passeiertal bij Sankt Leonhard in Passeier met het Wipptal bij Sterzing, dicht bij de Brennerpas. De bochtenrijke weg heeft twintig keerpunten en een totale lengte van 39 km. De Jaufenpas vormt de kortste verbinding tussen Meran en Sterzing en verbindt de Sarntaler met de Stubaier Alpen. Zeker boven de boomgrens is het uitzicht fantastisch. |
 |
Vanuit Sankt Leonhard im Passeier:
| Klimgeiten Index: | - |
| Top : | 2094 m |
| Lengte : | 19.6 km |
| Hoogteverschil : | 1418 m |
| Gemiddeld stijgingspercentage : | 7.2% |
| Maximale stijging : | 10% |
| Haarspeldbochten : | 11 |
| Bijzonderheden : | genummerde bochten. |
 |
Vanuit Sterzing:
| Klimgeiten Index: | - |
| Top : | 2094 m |
| Lengte : | 17.7 km |
| Hoogteverschil : | 1157 m |
| Gemiddeld stijgingspercentage : | 6.5% |
| Maximale stijging : | 11% |
| Haarspeldbochten : | - |
| Bijzonderheden : | - |
 |
Bochten
| Bocht: | Hoogte: |
 |
| 1 | 774 m |
|
| 2 | 878 m | |
| 3 | 927 m | |
| 4 | 1001 m | |
| 5 | 1070 m | |
| 6 | 1433 m | |
| 7 | 1514 m | |
| 8 | 1624 m | |
| 9 | 1729 m | |
| 10 | 1825 m | |
| 11 | 1966 m |
Wielerhistorie
| De Giro d'Italia passeerde hier 3 keer de top. In 1961 was de Belg Rik van Looy hier als eerste boven. In 1994 kwam de Zwitser Pascal Richard en in 1995 de Colombiaan Nelson Rodríguez als eerste door. |
Foto's
 |
Klik op foto voor meer foto's. |
Kaart
Het verhaal
| 6 september 2020 We springen vroeg op de fiets, want er is regen voorspeld. Het is het dorp uit en meteen begint de klim naar de Jaufenpas, een 20 kilometer klimmen naar 2097 m. De weg is uitstekend en de bochten, 11 in totaal, zijn genummerd van 1 naar 11. Op de borden staat ook de hoogte en dat is makkelijk als je bent vergeten om je Garmin op te laden. De klim is een loper en we noemen deze dan vanaf nu de "Laufenpas". Het is gelijkmatig en steeds zo'n 7 a 8%. Op zo'n 15 kilometer onder de top krijg ik een bui over me heen. Kort en heftig. Net als ik mijn overschoenen en regenjack aan heb stopt het met regenen en komt de zon weer door. Als ik naar boven kijk zie ik de top al liggen en dat is nog best een stuk klimmen. Het landschap is echt Oostenrijks en het is genieten van het uitzicht. Je voelt je nietig in dit immense landschap. Als ik boven kom staat Daniël al te wachten. Hij zal ook wel de nodige foto's geschoten hebben denk ik. We schieten nog even het pasbord (heerlijk) en ik krijg complimenten voor mijn roze fiets. Italianen snappen het wel ;) Eigenlijk willen we andere kant ook nog doen, maar de weg is zeiknat. Afdalen is echt gevaarlijk en we besluiten terug te gaan. Het is mooi geweest. |