Mount Evans is de hoogst geasfalteerde weg (4307 m) van Noord-Amerika en ligt in de buurt van Denver.

Beoordeling :
Prachtige klim, prima wegdek, fantastisch uitzicht, bar slechte afdaling.

Land :
Staat : Colorado
Wegnummer: Mount Evans Road

Mount Evans is een berg in de Front Range van de Rocky Mountains, in de buurt van Denver, Colorado, met een hoogte van 4307 m.

Oorspronkelijk werd de berg Mount Rosa of Mount Rosalie genoemd, naar de vrouw van de schilder Albert Bierstadt, van wie wordt gezegd dat hij als eerste de berg heeft beklommen.
In 1895 is de berg genoemd naar John Evans, oud-gouverneur van Colorado.

Het is een van de 53 bergen in Colorado die hoger zijn dan 14 000 voet en bij de zogenoemde Fourteeners (viertienduizenders) horen.

Vanuit Cascade:

Klimgeiten Index: -
Top : 4307 m 14.130 feet
Lengte : 22.6 km
Hoogteverschil : 1070 m
Gemiddeld stijgingspercentage : 4.7 %
Maximale stijging : 8 %
Haarspeldbochten : 15
Bijzonderheden : Hoogst geasfalteerde weg van Noord-Amerika.

Foto's
Klik op foto voor meer foto's.

Kaart

Het verhaal

5 juli 2019

Het is heerlijk zonnig als we beginnen aan de klim naar de top van de hoogst geasfalteerde weg van Noord-Amerika, de Mount Evans.
De weg is 14 mile (23 km) lang en reikt tot een hoogte van 14.130 feet (4307 meter).

We rijden langs de auto's voor de tolpoort en beginnen aan de klim.
Het is een schitterende omgeving die alleen maar mooier wordt hoe hoger we komen.
Ik zie geiten en talloze marmotten.
De weg is nooit steil en het is prima omhoog fietsen. De enige tegenstanders zijn de wind en de ijle lucht.
Als ik de 4000 meter grens passeer stop ik voor een foto van mijn Garmin.
Een paar maanden geleden deed ik dit ook op de Pico Veleta in Spanje bij 3000 meter.
Nu ben ik echter 1000 meter hoger dan destijds en dat is een vreemde gewaarwording.

Het laatste deel is een hele serie haarspeldbochten die redelijk kort op elkaar liggen.
Ik stop om de bijzondere sneeuwgeit op de foto te zetten die hier leeft op grote hoogte. Later zie ik er nog veel meer.

Op de top is het erg druk met auto's en toeristen.
Ze hebben allemaal respect voor onze prestatie om tot deze hoogte te fietsen.
Zelf vinden wij het al heel normaal, maar inderdaad het is ook best wel een klus om hier naar boven te klauteren.

Bij het pasbord laten we een enthousiaste Amerikaan een foto maken.

De afdaling is een drama. Er liggen overal kleine gootjes dwars over de weg.
Ik moet zelfs denken aan "Kedeng kedeng" van Guus Meeuwis.
Geradbraakt kom ik beneden aan. Jammer van zo'n mooi klim en dan zo'n afdaling.
En dan te bedenken dat voertuigen hier tol moeten betalen.

Nu moet ik gaan nadenken welke klim uit mijn persoonlijke top-10 gaat verdwijnen, want deze komt daar zeker in.