| De Roque de los Muchachos is een bergpas op het Spaanse eiland La Palma met een hoogte van 2418 meter. |
| Beoordeling : |   |
| Hoogste punt van eiland, prachtig uitzicht, verschrikkelijk lang en zwaar. |
De Roque de Los Muchachos (Rots van de jongens) is de hoogste top van de kraterrand van de Caldera de Taburiente, en tevens het hoogste punt van het Canarische eiland La Palma. Op de top staan telescopen en is er een observatorium. Het blijkt een uitstekende plak te zijn om het sterrenstelsel te oberveren. Voor de fiets is het ook uitstekend! Het is een prachtige weg waar de percentages schommelen tussen 6 en 12%. De afstand en het hoogteverschil maken deze klim tot 1 van de zwaarsten van Europa. |
 |
Vanuit LP-1 :
| Klimgeiten Index: | - |
| Top : | 2418 m |
| Lengte : | 41.4 km |
| Hoogteverschil : | 2590 m |
| Gemiddeld stijgingspercentage : | 5.8 % |
| Maximale stijging : | 12 % |
| Haarspeldbochten : | 29 |
| Bijzonderheden : | - |
 |
Vanuit Hoya Grande :
| Klimgeiten Index: | - |
| Top : | 2418 m |
| Lengte : | 30.3 km |
| Hoogteverschil : | 2289 m |
| Gemiddeld stijgingspercentage : | 7.5 % |
| Maximale stijging : | 18 % |
| Haarspeldbochten : | 20 |
| Bijzonderheden : | - |
 |
Foto's
 |
Klik op foto voor meer foto's. |
Kaart
 |
Het verhaal
|
5 april 2016 We rijden de stad uit en beginnen op de LP-4 aan de klim naar de top van de "Roque de los Muchachos". Deze klim is maar liefst 40 km en rijkt tot een hoogte van 2426 meter. Komend van zeeniveau betekent dit gemiddels zo'n 6%. Moet lukken zou je zeggen. Het begin is meteen serieus. Percentages tot 13% verschijnen op mijn Garmin. Dit gaat zo kilometers lang door. De weg slingert door het bos en er is opmerkelijk weinig verkeer. Fietsers zien we hier overigens helemaal niet. Het is 23 graden en heerlijk om te klimmen. We trappen de kilometers weg met uitschieters naar 13%. Nee, het is zeker geen gelijkmatige klim. Er is geen grafiek van de klim beschikbaar op cyclingcols en we rekenen zelf uit wat er nog geklommen moet worden. Als we nog 10 km te gaan hebben zitten we al op 2300 meter hoogte. Ons vermoeden blijkt te kloppen. 3 km dalen en dan weer omhoog. Het vervelende is dat we straks ook weer terug omhoog moeten. Nooit leuk als je op de top bent geweest. Op de berg staan grote schotels en gebouwen met telescopen (geen periscopen volgens Frank). Het landschap lijkt op Arizona, zoals in een westeren. Cactussen en weinig begroeiing. Overigens liggen er nog plukken sneeuw. Wel apart op een tropisch eiland. Boven staat gelukkig een bordje die meteen op de foto gaat. De afdaling is ook pittig. Flink remmen en goed opletten. Terug bij het hotel hebben we 95 km gereden met 2850 hoogtemeters. Ik ga zelf een grafiek maken en ben benieuwd hoe deze eruit ziet. Het was een loeder van een klim en 1 van de lastigste die ik ooit gereden heb. |