De Colle del Nivolet is een bergpas in de Italiaanse regio Piemonte met een hoogte van 2612 meter.

Beoordeling :
Prachtige uitzichten op bochten en stuwmeren, rustig, prima wegdek, fantastisch!

Land :
Regio(s) : Piemonte
Provincie(s) : Turijn
Wegnummer : SP460, SP50

De Colle del Nivolet behoort met zijn 2612 meter tot de hogere geasfalteerde bergpassen van Europa.
Hij ligt midden in het Parco Nazionale Gran Paradiso in de Piëmontese Alpen.
De pashoogte ligt op de grens van de provincies Turijn en Aosta.

De Colle del Nivolet is alleen vanuit het zuiden berijdbaar, na de pashoogte kan men nog een paar kilometer doorrijden over het asfalt.
De afdaling richting Pont in het Valsavarenche gaat verder over een steenslagweg waarvoor een verbod voor gemotoriseerd verkeer geldt.

De klim bestaat uit 3 fases.
De eerste fase is de aanloop vanaf Locana en de best wel vervelende tunnel van 3 km.
Daarna een stukje op en neer langs het meer Lago di Ceresole.
De tweede fase is een serie bochten naar het stuwmeer Lago Serru.
Nu volgt weer een vlak stuk en aanloop naar de derde fase vanaf en over het Lago Agnel.
Een serie bochten brengt je op de top van de col.
Je kunt nog een stuk verder over de top naar 2 andere meren.

Vanuit Locana:

Klimgeiten Index: 353
Top : 2612 m
Lengte : 39.5 km
Hoogteverschil : 2028 m
Gemiddeld stijgingspercentage : 4.9 %
Maximale stijging : 15 %
Haarspeldbochten : 30
Bijzonderheden : Lastige tunnel met stijging tot 15%.


Wielerhistorie

Nog nooit was er hier een grote ronde. Een gemiste kans denk ik.

Foto's

Klik op foto voor meer foto's.

Kaart


Het verhaal
23 juni 2015

Zij stond al een tijdje op mijn verlanglijstje, de Colle del Nivolet, een klim die reikt tot een hoogte van 2612 meter, gelegen in de Italiaanse Alpen.
Tijdens onze fietsweek in Susa zijn we redelijk in de buurt om deze klim te fietsen.

We beginnen de klim vanuit het dorpje Locana en hebben dan een klim van 40 km voor de boeg, waarin een hoogteverschil van 2000 meter overbrugd moet worden.
Het eerste deel van de klim voert door rustieke dorpjes en de percentages schommelen tussen de 2 en 4%.
Er is nergens een aanduiding of bord te zien die iets roept over de Colle del Nivolet.

Net buiten het dorpje Noasca volgen 4 pittige genummerde haarspeldbochten.
Er volgt een tunnel van 3 km die ook nog eens passages van 15% stijging kent.
Op Google Maps hebben we gezien dat er een weg langs de tunnel gaat en we besluiten deze te proberen.
Het is een oude weg, een geitenpad, dat via een paar haarspeldbochten ons halverwege de tunnel brengt.
Dat is jammer, want we moeten nu echt een stuk door de tunnel.
Ik besluit achteraan de groep te rijden en gebruik mijn GPS als lampje.
Gelukkig is er vrijwel geen verkeer op deze pas en rijden we zonder probleem door de tunnel.

Na de tunnel loopt de weg op en neer langs een groot stuwmeer.
Nu volgt het tweede deel van de klim.
De bochten volgen elkaar in snel tempo en we fietsen inmiddels boven de boomgrens.
Elke terugblik naar beneden is prachtig, niet wetende dat het mooiste nog moet komen.
Bij het tweede stuwmeer staat een hoogte van 2175 meter.
Daar de top op 2612 meter ligt moet dus nog iets komen, maar er is nog niets te zien.
De weg draait om de berg en ik zie in de verte een bergwand met daar tegenaan geplakt een aantal bochten. Het ziet er dreigend uit.

We beginnen nu aan het derde deel van de klim, nadat we eerste over het derde meer zijn gereden via een smalle brug.
De weg draait naar links en er ontvouwt zich een prachtig uitzicht als je naar beneden kijkt.
Rechts de 2 stuwmeren en eronder de weg die als een slang door het landschap slingert.
Het fototoestel maakt overuren, want steeds is er weer een betere plek voor de ultieme foto.
Die plek is uiteindelijk bij het ijzeren hek van de laatste bocht.
Een 100 meter verder staat het pasbord.
Als ik een foto maak zie ik allerlei stickers op het bord die er niet thuis horen. Ik peuter ze eraf en maak een "schone" foto.

Als we weer afdalen geniet ik van dit paradijselijke landschap.