Het Vélodrome André Pétrieux is een wielerbaan in Roubaix gelegen in het noorden van Frankrijk.

Beoordeling :
Finish van klassieker Parijs - Roubaix.

Land :
Regio : Hauts-de-France
Departement : Département du Nord (59)
Adres : 130 Av. du Parc des Sports, 59100 Roubaix

In 1895 werd een vélodrome roubaisien aangelegd in de gemeente Croix.
De baan werd aangelegd op initiatief van Théo Vienne en Maurice Pérez.
Ook deze velodroom werd uiteraard gebruikt als aankomstplaats van Parijs-Roubaix, meer bepaald voor de eerste 19 edities tot 1914, gezien Vienne mee initiatiefnemer en organisator van deze wedstrijd was.
Het hout van de piste overleefde de strooptochten op zoek naar brandhout tijdens de Eerste Wereldoorlog niet.
Het hele circuit werd dan in 1924 ook afgebroken.

In 1936 werd de huidige baan aangelegd in het Parc des Sports in het oostelijk deel van Roubaix.
Het gaat om een betonnen velodroom met een lengte van 499,75 m.
Vanaf de editie 1943 werd de traditie die tot 1914 gold, terug hernomen en eindigde Parijs-Roubaix terug op een velodroom.

Wielerhistorie

Parijs - Roubaix, de "Hel van het Noorden", is een wielerklassieker die met name bekend staat om het aantal kilometers fietsen over de kasseien.
De start is tegenwoordig in Compiègne, dat zo'n 80 kilometer ten noorden van Parijs ligt.
De finish is sinds 1943 traditioneel (met uitzondering van 1986, 1987 en 1988) op de Vélodrome André Pétrieux van Roubaix, waar de renners nog anderhalve ronde moeten afleggen (600 m).

De kasseistroken (fr: secteur pavé) krijgt een gradatie in de vorm van sterren, waarbij vijf sterren de zwaarste stroken (in lengte en ligging van kasseien) aanduiden. De nummering van de stroken is aflopend.
Zo ligt strook nummer 1 (Espace Charles Crupelandt, vernoemd naar de wielrenner Charles Crupelandt), een relatief goed stuk kasseien van 300 meter lang, aangelegd ter promotie van de wielerwedstrijd, circa twee kilometer voor de finish in Roubaix.

In Roubaix wonnen nooit koekebakkers.
Denk aan Fausto Coppi (1950), Peter Post (1964), Eddy Merckx (1968, 1970, 1973), Roger de Vlaminck (1974, 1975, 1977), Francesco Moser (1978, 1979, 1980), Jan Raas (1982), Hennie Kuiper (1983), Tom Boonen (2005, 2008, 2009, 2012) en Mathieu van der Poel (2023, 2024).

Voor alle winnaars is een tegel gelegd in de strook Charles Crupelandt.

Foto's




Kaart


Verhaal

10 augustus 2024

Vandaag stappen we op de fiets naar de Franse stad Roubaix.
Doel is om een bezoek te brengen aan de befaamde wielerbaan "Vélodrome André Pétrieux", bekend als aankomst van de de klassieker Parijs - Roubaix.
Als we arriveren blijkt de poort open en rijden we heel stoer een paar rondjes over de wielerbaan.
De betonnen baan is oud en wordt volgens mij maar 1 keer per jaar netjes gemaakt voor de aankomst van de wedstrijd.
Het wielercafé naast de baan is helaas gesloten.
We fietsen om de baan heen en maken foto's van de fraaie muurschilderingen.
Ook rijden we over sector 1, de laatste kasseistrook uit de wedstrijd, voordat de renners het stadion in rijden.
Deze strook is genoemd naar "Charles Crupelandt", die de klassieker won in 1912 en 1914.
Overal zit gras en mos tussen de stenen en er staan auto's geparkeerd.
Tussen de stenen liggen herdenkingsstenen van alle winnaars van de klassieker.
Ik maak paar foto's maar moet ze wel eerst schoonmaken en ontdoen van stof en bladeren.