De Passo del San Bernardino is een bergpas in de Zwitserse Alpen met een top die ligt op 2065 meter.

Beoordeling :
Indrukwekkend landschap, fraaie uitzichten, heerlijke klim.

Land :
Kanton(s) : Graubünden
Wegnummer : 13

De Passo del San Bernardino in Zwitserland verbindt het Duitstalige Hinterrheintal met het Italiaanstalige Valle Mesolcina en werd al door de Romeinen gebruikt.

De pas is vernoemd naar de heilige Bernardinus van Siena.


Vanuit Splügen gaat een brede weg westelijk richting San Bernardino.
Net voorbij Hinterrhein kan men kiezen tussen de tunnel en de bergpas.
De weg versmalt en begint vrijwel meteen te stijgen met boven elkaar liggende bochten.
Het uitzicht op het Hinterrheintal en de bergen van het Adulamassief is vanaf deze zijde erg goed.
Vanuit Hinterrhein wordt na 9 kilometer de kale pashoogte van San Bernardino bereikt.
Het Hospiz staat tegenover het Lago Moesola, een meer op de pashoogte.

Het huidige traject is aangelegd in het begin van de negentiende eeuw (1818-1823).
In 1968 is de 6,6 kilometer lange San Bernardinotunnel die onder de pas loopt in gebruik genomen.

Vanuit Splügen:

Klimgeiten Index: 177
Top : 2065 m
Lengte : 20 km
Hoogteverschil : 615 m
Gemiddeld stijgingspercentage : 3.1 %
Maximale stijging : 10.5 %
Haarspeldbochten : 24
Bijzonderheden : -



Vanuit Soazza:

Klimgeiten Index: 311
Top : 2065 m
Lengte : 25 km
Hoogteverschil : 1507 m
Gemiddeld stijgingspercentage : 6 %
Maximale stijging : 11.3 %
Haarspeldbochten : 13
Bijzonderheden : -

Wielerhistorie

Maar liefst 21 keer werd de pas opgenomen in het parcours van de Ronde van Zwitserland.
Grote namen als Gino Bartali en Ferdi Kübler kwamen hier als eersten door.

Foto's

Klik op foto voor meer foto's.
Noordkant.  
Zuidkant.

Kaart


Het verhaal

24 juni 2021

We plannen vandaag een relatief rustige dag, want een wijs man heeft ooit gezegd dat in een goed trainingsprogramma "RUST" met hoofdletters wordt geschreven.
We rijden met de auto naar Splügen en parkeren op een parkeerplaats waar ook andere fietsers zich prepareren voor een rit.
Het is 13 km golvend wegdek naar de voet van de klim van de San Bernadinopas.
Dat golvend moet je lezen als meer omhoog dan naar beneden.

De klim van de noordkant begint met 15 haarspeldbochten en het is niet steil of ongedurig.
Ik was hier al eerder en geniet van de klim en het waanzinnige uitzicht.
Hoe hoger ik kom hoe mooier het wordt.
Omdat het normale verkeer door de tunnel gaat is het op deze weg heerlijk rustig.
De marmotten hoor ik overal, maar zien is nog wat anders.
Boven bij het meer staat het "klassieke" pasbord.
Ik praat met een Zwitser die vanuit het zuiden is gekomen en hij adviseert ons om zeker die kant ook te fietsen.

We dalen de zuidkant af naar San Bernadino, daar waar de tunnel begint.
Hier keren we om en fietsen nu de zuidkant omhoog.
Deze is net zo fraai als de noordkant en ook hier is het genieten van de uitzichten, watervallen, sneeuw en het bijzondere landschap.
Daniël denkt een mooi uitzichtspunt gevonden te hebben wat mij resulteert in natte voeten. Grond is drassiger dan ik dacht.
Boven weer flink aankleden en terug naar Splügen.