De Silvretta Hochalpenstrasse (Bielerhöhe) is een bergpas in Oostenrijk met een top die ligt op 2032 meter.

Beoordeling :
Mooi wegdek, 30 genummerde haarspeldbochten, prachtige blik op bochten, 1 van de mooiste passen van Europa.

Land :
Deelstaat : Tirol, Vorarlberg
Wegnummer : 188

De Silvretta is een bergmassief in de Oostenrijkse deelstaten Tirol en Vorarlberg en het Zwitserse kanton Graubünden.
Het gebergte maakt deel uit van de Centrale Alpen van de Oostelijke Alpen.
De bergtop Dreiländerspitze (3197 meter) markeert de grens tussen Tirol, Vorarlberg en Graubünden.
Vorarlberg en Tirol worden met elkaar verbonden via de Silvretta Hochalpenstraße, die loopt over de bergpas Bielerhöhe (2032 meter).

Om over de Silvretta Hochalpenstrasse te mogen rijden is er tol verschuldigd.

Vanuit Ischgl:

Klimgeiten Index: 107
Top : 2032 m
Lengte : 20 km
Hoogteverschil : 686 m
Gemiddeld stijgingspercentage : 4.1 %
Maximale stijging : 10 %
Haarspeldbochten : 4
Bijzonderheden : Bochten genummerd vanaf 34 t/m 31.
Bochten worden doorgenummerd vanuit Partenen.



Vanuit Partenen:
Klimgeiten Index: 210
Top : 2032 m
Lengte : 14 km
Hoogteverschil : 992 m
Gemiddeld stijgingspercentage : 7.1 %
Maximale stijging : 11 %
Haarspeldbochten : 30
Bijzonderheden : Bochten genummerd vanaf 1 t/m 30.

De bochten

De hele Silvretta Hochalpenstrasse telt 34 bochten, waarvan de meeste bochten, 30 stuks, aan de westkant liggen.
De bochten beginnen met nummeren vanuit Partenen waar bocht 1 de eerste is en bocht 30 de laatste voor de top.
Aan de andere kant gaat het nummeren door (vreemd eigenlijk) met 31 als hoogste en 34 als laagste en tevens laatste bocht.

Wielerhistorie

Tijdens de Ronde van Zwitserland van 2015 werd de pas beklommen vanaf Partenen in de 5de etappe.
De Oostenrijker Stefan Denifl kwam hier als eerste door.

Foto's

Klik op foto voor meer foto's.

Kaart


Het verhaal

7 september 2011

Deze extra dag hebben we vandaag goed benut door de Silvretta Hochalpenstrasse (2032 m) van beide kanten te beklimmen.
Eerst de "makkelijke" kant vanaf Galtür, waar slechts een paar lastige kilometers in zitten.
Onderweg ontwijken we een paard en een aantal koeien. Het is opmerkelijk dat er zoveel beesten gewoon op de weg vrij rond lopen.
De weg ligt overigens vol uitwerpselen van deze beesten.

Boven op de top ga ik op zoek naar het bord van de top en deze zou ik pas vinden bij het afdalen naar de andere kant.
Op de top is het wederom druk met bussen, motoren en auto's.
Bezienswaardigheid is het immense stuwmeer.
Daniël heeft zijn 10de bekliiming voltooid en is nu "bronzen" klimgeit.

Henk besluit op de top terug te gaan en met drie dalen was af naar Partenen.
Na een paar van de 30 haarspeldbochten krijg je een prachtig overzicht over alle bochten beneden.
Het kippevel staat op de armen van opwinding over zo'n mooi schouwspel.

Beneden draaien we om en beginnen met bocht 1 om zo naar 30 te fietsen.
Het is een klim die steeds tussen de 8 en 9% schommelt en lekker loopt.
Steeds kijk ik naar beneden en geniet van de bochten.
Ik heb afgesproken dat Daniël de even bochten op de foto zet en ik de oneven. We zijn er maar druk mee.
Bij bocht 20 staat een motor met een Duits stelletje. Zij hebben blijkbaar een mooie plek gevonden om een foto te maken.
Wij nemen polshoogte en inderdaad, dit keer hebben de Duitsers gelijk. Een geweldig overzicht.
Ik neem de Duitsers op de foto en zij ons.
Zelfs Frank hanteert vandaag het fototoestel en dat is zeer bijzonder.

Boven op de top waait het pittig en maken we nog wat lollige foto's bij het bord.
Tevens scoor ik nog een boek over de Silvretta Hochalpenstrasse.
Gauw naar beneden waar Henk ligt te pitten in de bus.