| De Carn an t-Suidhe is een heuvel in Schotland met een top van 389 meter. |
| Beoordeling : |  |
| Prima asfalt, mooi uitzicht en steile passages. |
De hoofdweg langs de oostkant van Loch Ness loopt vlak langs de voet van Carn an t-Suidhe. |
 |
Vanuit Fort Augustus:
| Top : | 389 m |
| Lengte : | 8 km |
| Hoogteverschil : | 416 m |
| Gemiddeld stijgingspercentage : | 5.2 % |
| Maximale stijging : | 14 % |
| Haarspeldbochten : | 0 |
| Bijzonderheden : |
 |
Vanuit Whitebridge:
| Top : | 389 m |
| Lengte : | 3.9 km |
| Hoogteverschil : | 169 m |
| Gemiddeld stijgingspercentage : | 4.4 % |
| Maximale stijging : | 10 % |
| Haarspeldbochten : | 0 |
| Bijzonderheden : |
 |
Wielerhistorie
| - |
Foto's
 |
 |
 |
Kaart
 |
Het verhaal
| 3 juli 2023
Gisteravond hebben we nog een route gemaakt die we vandaag willen gaan fietsen. We wilden eigenlijk rond het meer van Loch Ness, maar de westkant van het meer is een drukke doorgaande weg voor de toeristen en die willen we liever niet fietsen. Rond 10:00 stappen we op de fiets. Regenkleding aan en gewapend tegen de kou. Er is hier werkelijk geen meter vlak en we rijden op en af langs de oostkant van het meer richting Fort Augustus, wat aan het einde van het meer ligt. Op deze rustige weg staan bordjes voor fietsers om de "Loch Ness" route te kunnen fietsen. Soms zitten we zelfs even op een fietspad. Na zo'n 40 kilometer begint de klim met de onuitspreekbare naam "Carn an t-Suidhe". Deze doet me heel erg aan de Sognefjellet in Noorwegen denken. Je ziet de weg steigen via onregelmatige hobbels. Het waait flink en het miezert de hele tijd. De klim loopt fraai door het typische landschap van de Schotse Hooglanden. Boven houdt Kees het voor gezien en besluit terug te rijden. Ik daal met de anderen af naar Fort Augustus en zie alvast waar we straks nog tegenop moeten. In Fort Augustus genieten we van een heerlijke sloot koffie en een stuk taart. We zijn lekker opgewarmd en kunnen meteen weer omhoog. Een klim van zo'n 8 kilometer met uitschieters van 13%. Het is niet geheel onbelangrijk dat deze kant een heus klimgeitenpunt is. Trots komen we allemaal boven en Frank krijgt de felicitaties voor zijn 250ste punt, wat status "Topaas" betekent. Een zwaar verdiend punt in een epische rit (zo moest ik het van hem verwoorden). Gelukkig is het vanaf de top bijna alleen nog afdalen naar Inverness. Kees is gelukkig ook terug en Elma zorgt voor koffie en thee. |