Vanochtend het hotel verlaten in Bormio en op weg naar Nauders in Oostenrijk.
Onderweg stoppen we met de bus in Susch en beklimmen de Fluëlapass, een klim van 13 km naar een hoogte van 2382 m.
We dachten een makkie te hebben, maar dat bleek niet het geval. Wat een loeder!
Wind tegen en veel steile stukken maken het een zeer lastige klim.
De afdaling is echter zeer snel door het mooie asfalt en lange overzichtelijke stukken.

Na de klim rijden we met de bus naar Nauders.
De eerste collega's van Pink komen binnen en rond 21:00 zijn ook de 2 bussen uit Apeldoorn en Den Bosch binnen.
We zijn nu met 78 fietsers en wandelaars.
Morgen gaan we fietsen naar het belastingparadijs Samnaun in Zwitserland.

Vandaag 26 km en 900 hoogtemeters.

Henk en Frank in slagorde.	Terugblik in het dal.	Pasbord Fluëlapass.

Vanochtend was het druk tijdens het ontbijt.
De 78 fietsers en wandelaars hebben er zin. Het is prachtig weer.
Om 10:00 klinkt het startschot voor de fietsers. Ik heb daarvoor eerst nog een band en een versnelling gerepareerd.
We rijden de Norbertshöhe naar beneden en duiken Zwitserland in.
Het is nu een paar kilometer valk langs de rivier.
Dan volgt de afslag Samnaun en is het alle hens aan dek.
Drie kilometer van gemiddeld 10% dienen zich aan.
Er wordt flink aan deze weg gewerkt en we moeten een paar keer wachten voor een stoplicht.
Er volgens een paar tunnels (sommigen smal en nauwelijks verlicht) en een paar lawinegalerijen.

In het dorp Samnaun is het druk met mensen die taxfree komen shoppen.
Drank, juwelen en andere luxe artikelen kunnen hier goedkoop gekocht worden.
Wij pakken met 60 fietsers een terras wat meteen roze gekleurd is.

We rijden dezelfde weg terug naar Nauders, waar ik met Henk, Daniël en Frank nog even een stuk van de route van morgen ga verkennen.
Morgen rijden we naar Prato en zullen we de 48 bochten van de Passo dello Stelvio gaan bedwingen.
Het zal weer een roze dag gaan worden.

Vandaag 70 km en 1470 hoogtemeters.

Galerijtunnel op Samnaun.	Alles is roze.	Napraten op het terras.

In de ontbijtzaal heerst vanochtend een grote stilte.
De koppies staan gespannen, want iedereen weet dat vandaag de grote dag is.
Vandaag wordt de Passo dello Stelvio beklommen vanuit Prato, de klassieke klim van 25 km met 48 haarspeldbochten.

Om 09:00 rijden we met 28 fietsers de 35 km van Nauders naar Prato. De rest pakt de bus.
Als we in Prato arriveren blijken de fietsers uit de bussen al begonnen te zijn aan de klim.
Ook wij beginnen aan de klim en passeren al gauw een aantal fietsers uit onze groep.
Voor een aantal zal de top halen een enorme klus gaan worden.

Er volgt een kleine opstopping door een groep koeien op de weg.
Het is vandaag een speciale feestdag en alle koeien komen naar Prato onder begeleiding van mensen in klederdracht.
Wij laveren tussen de koeien en de vlaaien door omhoog.
Later in de afdaling zou ik moeite moeten doen om de stront te ontwijken.

Het duurt bijna 8 km voordat de eerste genummerde bocht, nr 48, in het zicht komt.
Ik heb besloten om ook op deze klim alle borden en bochten op de foto te zette.
Dat gaat bij 47 al bijna mis omdat het bord hier verdwenen is.

De bochten volgen hierna in rap tempo op.
De talrijke sportwagens en motoren zijn hoogst irritant en sommigen denken dat ze alleen op de berg zijn.
Ergens rond bocht 33 wordt ik gepasseerd door een moeder en zoon op e-bike. Ook super irritant.
Bij bocht 23 kom je uit het bos en kijk je omhoog naar de bochten boven. De top is al te zien.

Ik heb inmiddels Henk ingehaald en samen rijden we de rest van de klim naar boven. Het blijft een immens mooie beleving om hier te rijden.
Boven staan Brenda en een aantal fietsers ons aan te moedigen.
Het is ontzettend druk op de top met fietsers, motoren, auto's en wat al niet meer.

Nog veel van onze groep zijn nog onderweg. Beneden zie je de roze stipjes langzaam omhoog rijden.
Ik daal af met Daniël en Henk. We stoppen steeds om de anderen aan te moedigen.
In bocht 20 zitten Pietrina en Chester op het muurtje.
Met name Pietrina ziet het niet meer zitten om de laatste 6 km te voltooien.
We praten op ze in en geven onze laatste repen en gelletjes aan hun mee.
Beiden zullen uiteindelijk de top gaan halen.

Tijdens de afdaling komen we ook ineens drie 1-wielers tegen die ook de col aan het bedwingen zijn. Ongelofelijk!

Terug in het hotel heerst een gevoel van euforie en trots. De meesten hebben immers de top van 2758 m bereikt.
Het bleef deze laatste avond in Nauders nog lang onrustig.

Vandaag 90 km en 2100 hoogtemeters.

Koeien op de Stelvio.	Bocht 27.	Bocht 13.

Blik naar beneden.	Roze stip in het landschap.	Henk en John in de bochten.