Vandaag naar onze vaste bestemming Fuchshofen vertrokken voor een weekendje klimmen in de Eifel.
We zijn dit jaar met maar liefst 18 personen. Nooit eerder waren we met een dergelijke grote groep.
Opmerkelijk is dat er nu al 15 op vrijdagochtend zijn vertrokken om deze middag al een fraai rondje te kunnen fietsen.

Als we arriveren in Fuchshofen staat de koffie al klaar.
Alleen Daniël is er nog niet, maar die had zijn navigatie niet aan en toert ergens rond bij Keulen.

Niet iedereen kan in het pension en 4 mensen zullen aan de overkant in het huis van Maria overnachten.
Het was overigens nog een hele puzzel om het juiste huis te vinden. En dat in dorp van 60 inwoners!

Als iedereen zijn kamer heeft gevonden wordt het tijd om te gaan fietsen.
Het is werkelijk prachtig weer als we opstappen voor een best wel pittig ritje.

We beginnen met de klassieke klim naar Reifferscheid en beklimmen vervolgens de vreselijke Aremberg.
Ik begrijp niet waarom ik dit rotding in het parcours heb opgenomen ;)
Via Ohlenhard (leuke bochtjes) en Rupperath volgt de achterkant van Harscheid.
Een heerlijke afdaling volgt en via Lückenbach klimmen we door het bos naar Reifferscheid.
Dit is toch best een mooie klim!
Hier krijgen een aantal van ons het heel moeilijk en komt parcourskennis goed van pas.
Venijn zit hier in de staart.

Op de top zijn een aantal jongelui bezig met het opzetten van een feesttent.
Als we uit staan te blazen krijgen we spontaan van de jarige job een Radler aangeboden.
Met deze hitte loopt deze lekker naar binnen.
Ik zie pas als de fles leeg is dat het geen 0.0% Radler is.
Gelukkig hoeven we alleen nog maar naar beneden.
In de afdaling ontsnapt Daniël ternauwernood aan een valpartij in de "Jordy-bocht".
Hij kan nog net rechtdoor het grindpad op.

Vandaag 60 km met 1195 hoogtemeters.

De 15.	De vreselijk Aremberg.	Radler!

De koninginnerit staat vandaag op het programma.
We gaan vandaag een geheel nieuw gebied in en zullen daar een aantal nieuwe beklimmingen gaan ontdekken.

Met 18 (Jacq, Hans en Lubbert zijn gisteravond gearriveerd) vertrekken we door het dal richting Liers.
Hier start het vals plat naar Obliers, waar de 6 haarspeldbochten opdoemen.
Boven steken we door via Lind naar Ahrbrück.
Hier duiken we een nieuw gebied in richting Rech.
Dit blijkt een enorm groot wijngebied te zijn. Zo kom je nog eens ergens.

In het plaatsje Dernau rijden we de Krausberg op, een fraaie weg door het bos.
Op het hoogste punt treffen we een slagboom aan en een verlaten gebouw.
Tevens een oude uitzichttoren van waaraf je een fraai uitzicht hebt over de omgeving.

De volgende bestemming is Ramersbach, waar we willen gaan lunchen.
Eerst moet nog een dikke 7 km geklommen worden.
Deze klim is een loper en ik rijdt samen met Arend in een flink tempo omhoog.
Als Peter zich met de klim komt bemoeien gaat het nog harder.
Ramersbach is een mooi dorp, maar net iets te ver weg.

In een prachtige ommuurde tuin nuttigen we de lunch.
Er volgt nog een hupje van 3,5 km naar Blasweiler.
Een aantal van ons hebben de limiet bereikt en willen graag terug richting het pension.
De hitte heeft zijn tol geeist en we besluiten via Ahrbrück door het dal terug te rijden naar Fuchshofen.
In Fuchshofen kan ik het niet laten om toch nog even de klassieke klim naar Reifferscheid te pakken.
Debutant Peter (keurig), Arend, Theodoor en Jordy doen met me mee.

Terug bij het pension heeft Arend een methode gevonden om de hoogte van een boom te bepalen.
Blijkbaar moet je dan een stukje de Ahr in?

Vandaag 100 km met 1420 hoogtemeters.

Klimgeiten in slagorde.	Wijnvelden in overvloed.	Arend in de Ahr.

Er wordt onweer verwacht in ons gebied en we besluiten een half uurtje eerder te vertrekken.
Vandaag staan een aantal klassiekers op het programma, zoals de Hohe Acht en de gemene Steinerberg.

Jacq, Hans en Lubbert gaan samen op pad. De rest begint aan Reifferscheid.
Ik moet zeggen dat deze nu een stukje makkelijker rijdt dan gisteren.
Door naar Adenau waar we aan de klim naar de Hohe Acht gaan beginnen.
Tijdens de klim verwacht ik een escalatie van Henkapie, maar die blijft dit jaar uit.

We dalen af naar Kesseling waar de Steinerberg ligt te wachten.
Onze jonge debutant Stijn wil op zijn berg uitblinken, maar verkijkt zich op de afstand.
Een aantal van ons laten de berg letterlijk rechts liggen en rijden door.
Boven overwegen we koffie te gaan drinken, maar de dreigende wolken en buienradar doen ons anders besluiten.
We rijden de kortste weg terug naar Fuchshofen.
Onderweg breekt Stijn nog zijn ketting en worden wij door Frank als 11 sukkels bestempeld.
Hij heeft als enige een losse quick-link in zijn zadeltasje. Goed bezig Frank!

Als we in de buurt van Fuchshofen komen treffen we een nat wegdek.
We zijn net op tijd binnen voordat de onweersbui losbarst.

Intussen heeft Chris Froome de Giro gewonnen en dat zit me enorm dwars.
Iemand die betrapt is op 200 teveel pufjes hoort niet te starten.
Voor mij is Tom de winnaar van de Giro (en dit zal later wel bevestigd worden) en zijn wij allemaal de winnaars van Fuchshofen. Het was weer prachtig!

Vandaag 60 km met 990 hoogtemeters.

Daniël op de Steinerberg.	Nog "slechts" 2,6 km.	Jacq, Hans en Lubbert zijn ook terug.