Om 04:00 stond vanochtend broer Henk op de oprit om Frank en mij naar Schiphol te brengen voor een weekje fietsen op Kreta. Dit keer hebben we naast onze bagage ook onze eigen fietsen mee in een fietskoffer.
Was even kijken hoe dat zou gaan op Schiphol. Verliep eigenlijk heel soepeltjes. Gewoon inleveren bij "Odd sizes".
Even later als we op de pier staan zien we hoe de fietskoffers ingeladen worden.

Na een vlucht van 3 uur en 10 minuten arriveren we in Heraklion.
Op naar de koffers en uiteraard de fietskoffers.
We zien geen speciale balie voor onsoortige bagage en rondlopend zie ik ineens een paar mannen sjouwen met de fietskoffers.
Ze worden met de lift naar de bagagehal gebracht en we mogen ze zo meenemen zonder enig bewijs te laten zien.
Je krijgt overigens vragen van mensen wat er nou in die grote koffers zit?

Nu op zoek naar de auto. We huren een Volvo V40 en met hulp van een man van Avis krijgen we alles precies in de auto.
Het hotel is maar een half uurtje rijden en daar moeten we wachten tot een groep bejaarde Nederlanders hebben ingechecked en zo. Duurt te lang.
Frank zegt "Hier mist duidelijk een leider in deze groep".

We slepen de koffers naar onze hele grote kamer. Dat komt mooi uit want we moeten de fietsen in elkaar gaan zetten.
Dit lukt wonderwel. Henk kan trots op ons zijn.
Het is 21 graden en we willen toch nog even een ritje maken.
We doen de klim naar Krousonas, gelegen op een dikke 900 meter hoogte.
Het begint allemaal lekker, maar dan wordt het weer stoempen. De dubbele cijfers komen weer in beeld.
Boven is Frank blij met zijn "Länderpunkt".

Daarna nog een heerlijke afdaling.
Vandaag 55 km en 1240 hoogtemeters.

Sjouwen met fietskoffers.	Fietskoffers in te grote kamer.	Griekse hairpin.

Vanochtend stond het te regenen en we besluiten de gok te wagen in het zuiden van Kreta.
Plan is om rondje Chondros te rijden.
We rijden met de auto naar het dorpje Martha, waar we parkeren bij een gesloten restaurant.
Het regent ook hier en we besluiten een kortere ronde te rijden.
Eerst een paar kilometer omhoog en vervolgens een afdaling naar de kust en vanuit Keratokambas omhoog naar Chrondos.
In de afdaling komen we over een stuk geitenpad en soms zijn, door het noodweer van een paar weken terug, delen van de weg kapot.

De klim is prachtig en voert ons dwars door velden met olijfbomen.
Dit moet met mooi weer nog een stukje fraaier zijn.
Eigenlijk regent het de hele rit, maar toch kan ik genieten van de uitzichten op de veelal witte dorpen.

Gisteren zagen we nog 4 fietsers, maar vandaag heb ik ze niet gezien.
Kreta is een bijzonder mooi eiland voor fietsers.
Met name liefhebbers van klimmen en veel haarspeldbochten komen hier volledig tot hun recht.
Advies is wel om met wat dikkere banden te fietsen. Het wegdek is soms onvoorspelbaar.
Ik stond vandaag ook nog een keer overdwars in een bocht. Door de regen wordt het wegdek vettig en glad.

De weersberichten voor morgen zijn erg slecht. We gaan het zien.

Vandaag 38 km en 890 hoogtemeters.

Frank in bochtenwerk.	Stukje geitenpad.	Toch fietsen gespot.

De weersvoorspellingen zijn helaas uitgekomen. Het waait hard en de regen komt met bakken uit de lucht.
Het is al snel duidelijk dat dit een "verplichte" rustdag gaat worden.
Intussen hebben we een waslijn hangen in de badkamer en staan de schoenen vol met kranten na de natte rit van gisteren.

We besluiten om met de auto naar Kallikratis te rijden om alvast de rit die maandag op het plan staat te verkennen.
Het regent de hele weg en als we landinwaarts rijden bij Rethymon komen we allerlei obstakels en overstromingen tegen op de weg.
Bij het dorpje Asi Gonia kunnen we niet verder. Er ligt puin op de weg en dat risico kunnen we met deze auto niet nemen.
We keren om en lunchen in een lokale pub in Rethymnon, waar de Griekse muziek uit de speakers komt en ze nog volop binnen zitten te roken. Gedver!
De tostie moest de barman overigens nog even bij elkaar kopen in de supermarkt :)

Terug in Heraklion regent het nog steeds. Dat zal de hele nacht nog zo blijven en morgen moet het beter worden. Laten we het hopen.

Vandaag 0 km en 0 hoogtemeters.

Lekker strandweer.	Afslag naar Kallikratis.	Grieks heilig huisje langs de weg.

Als we wakker worden trekken we meteen het gordijn weg om te zien of het droog is. Dit is niet het geval.
Na het ontbijt zie ik ineens een stukje blauwe lucht en het is droog.
We laden de fietsen in en vertrekken naar het plaatsje Kalyvia, in het zuiden van Kreta.
De auto zetten we ergens langs de weg en gaan op weg om een fraaie ronde te fietsen met 2 beklimmingen.
Het drupt een beetje, maar er is ook veel blauwe lucht te zien.

In het dorp Mesochori slaan we linksaf en het begint meteen flink te klimmen.
Ik zeg tegen Frank: "Moet je zien hoe snel we al boven het dorp zijn".
Frank antwoord: "Vindt je het gek met zulke percentages!". Inderdaad de Garmin toont percentages tot 18%.
Het mooiste stuk moet dan nog komen. We krijgen 15 haarspeldbochten kort op elkaar voor de wielen.
Dit is schitterend!
Mallorca heeft de "Coll dels Reis" en Kreta heeft de "Asfendilia". Henk, maak maar vast een haakje voor de volgende canvas :)
Boven waait het hard en in de afdaling worden we bijna van de weg geblazen.
We moeten echt een stuk wandelen, voordat we weer in staat zijn om op de fiets af te dalen.

De volgende klim heeft geen naam, maar ik noem deze "Tsoutsouros" naar de naam van het dorp aan de Middelandse Zee.
Dit is 3 kilometer steil omhoog (percentages tussen 13 en 17%) waarna een fraaie afdaling volgt naar de blauwe zee.
Beneden schijnt de zon volop en we eten onze reepjes lekker in de zon op de stoep van een gesloten restaurant.
Alles is dicht en bouwvakkers zijn bezig om de boel klaar te maken voor het nieuwe seizoen.

Nu moeten we ook weer een dikke 4 km omhoog met hoge stijgingspercentages en de wind vol tegen.
Het is stapvoets rijden en zie snelheden van 6 km/u.
Boven op 440 meter hoogte duiken we naar beneden over het prachtige asfalt.
Wat een mooie, maar heftige klim was dit. Brrrrr.
Het is nu nog een paar kilometer naar de auto. Als we bij de auto zijn begint het te regenen.

Vandaag 65 km en 1650 hoogtemeters.

Blauwe lucht!	Typisch Grieks dorp.	De eerste bochten.

Asfendilia.	Afdaling naar Tsoutsouros.	Zo hoort het te zijn.

Het is vanochtend zwaar bewolkt, maar wel droog.
We starten onze rit vandaag in Malia, een 50 km ten oosten van Heraklion.
De route is een ronde die ons eerst naar de top van de Selia Afhin brengt op een hoogte van 1059 meter.
Deze klim is 26 km lang en is een loper. De percentages schommelen tussen de 4 en 7% en is zeer gelijkmatig.
We komen dwars door dorpjes met namen als Amigdali, Zenia, Roussakiana en Meso Potami.

Op zo'n 600 meter hoogte begint het te miezeren. De temperatuur zakt naar enkele cijfers en op de top is het slechts 2 graden.
Hier heb je dan wel een prachtig uitzicht over de Lassithihoogvlakte.
Dit is met 25 vierkante kilometer de grootste hoogvlakte van Griekenland en ligt op een dikke 800 meter hoogte.
Normaal gesproken wemelt het hier van de toeristen, maar vandaag is er helemaal niemand.
De vele molens die hier staan zijn niet opgetuigd en hebben nog geen zeilen.

We dalen een stukje af naar de hoogvlakte en rijden langs de molens.
Vervolgens een hupje naar boven en we dalen weer af naar Malia.
Morgen de koninginnerit naar Kallikratris, volgens bronnen de mooiste klim van Kreta.

Vandaag 75 km en 1555 hoogtemeters.

Afslag naar Lassithi.	Blik op de hoogvlakte.	Typische molens op de top.

Nee het is geen 1 april grap, de zon schijnt.
Vandaag de koninginnerit met de klim naar de Asfendos en de klim van Kapsodasos naar Kallikratis.
Wederom parkeren we de auto bij een gesloten restaurant, dit keer in de buurt van Lappa, en klimmen 5 km naar Asi Gonia.
Hier zijn we vrijdag tijdens de verkenning omgedraaid, omdat de weg volledig bedekt was met rotsen en gruis.
Het is een beetje opgeruimd, maar nog steeds zie je overal de sporen van het natuurgeweld.
Na het dorp een fraaie 15 haarspeldbochten die ons brengen in het dorpje (gehucht) Kallikratis.
We buigen rechts af en fietsen een flink stuk tegen de wind in (crankje voor crankje) naar de top van de Asfensdos.
Deze top ligt op een dikke 1100 meter hoogte.
Om ons heen zijn de toppen met sneeuw bedekt. Heel bijzonder op Kreta.

Nu volgt een fraaie afdaling naar de kust. Mooie bochten die lekker lopen.
We worden in het dorpje Komitades verwelkomt door een aardige Griek die ons graag op zijn terras wil hebben.
Het is heerlijk om daar in het zonnetje een spaghetti te eten met uitzicht op de Libische Zee.

We moeten gauw verder want de mooiste klim van Kreta, en misschien wel van heel Griekenland, ligt te wachten.
In Kapsodasos is het even zoeken naar het smalle weggetje omhoog richting Kallikratis.
De eerste kilometer is 17% en we vragen ons af wat er nog komen gaat. Ik heb immers geen grafiekje kunnen vinden van deze klim.
Gelukkig wordt het iets minder, maar dubbele cijfers zie ik bijna de hele klim.
De eerste van de 27 haarspelbochten dient zich aan, het wordt steeds warmer en het uitzicht op de blauwe zee is prachtig.
Hoe hoger we komen hoe mooier het wordt.
Zowel mijn telefoon als de fotocamera (ik heb kabeltje vergeten dus deze foto's zie je niet in het dagboek) maken overuren om al dit fraais vast te leggen.
Boven bij de laatse bocht is het uitzicht het allermooiste en heb je zicht op het geheel.

Snel weer wat extra kleren aan en via een lekkere afdaling terug naar de auto.
Rijden we ook nog bijna over een hond, maar deze beet gelukkig in het pedaal van Frank.
Het was een echte koninginnerit!

Vandaag 80 km en 2335 hoogtemeters.

Aso Gonia, rotzooi en schapen.	Sneeuw op de toppen.	Het gaat beginnen.

17% slechts.	Adembenemend mooi!.	Frank ziet dat het goed is.

Reden we gisteren de mooiste van Kreta, dan doen we vandaag de hoogste van Kreta, de klim naar het observatorium Shinakas.
De top ligt op een dikke 1700 meter en het is ongeveer 45 kilometer klimmen vanuit ons hotel.
Het is prachtig weer en we starten op de korte mouw en korte broek.
De weg kronkelt richting het zuiden van Kreta en het landschap bestaat voornamelijk uit olijfvelden.
Hoe hoger we komen hoe kaler het allemaal wordt.

Zo rond de 1100 meter hoogte zie ik sneeuw langs de kant van de weg.
Op 1200 meter hoogte ligt er ook sneeuw op de weg.
Op 1300 meter ligt er al 5 cm op de weg en op 1400 meter nog veel meer.
Er zijn 2 sporen door auto's getrokken door de sneeuw.
We besluiten dat het niet verstandig is om die laatste paar kilometer ook nog te doen onder deze omstandigheden (we luisteren naar onze moeders).
Klimmen lukt nog wel maar we moeten het ook nog afdalen.

Dit keer is niet de wind, niet de regen, maar sneeuw de spelbreker.
Aan de andere kant is het wel een prachtig gezicht om al die hellingen bedekt te zien met sneeuw.
Het doet een beetje vreemd aan dat het boven 15 graden is en dat we om moeten keren door sneeuw op Kreta!

Nu nog een hele lange afdaling naar beneden waar we de warmte induiken.

Vandaag 80 km en 1660 hoogtemeters.

Wirwar van borden.	Zo uit een Western.	Sneeuw op de hellingen.

Sneeuw langs de weg.	Sneeuw op de weg.	S(n)elfie.

Na een bijzondere week vliegen we terug naar Amsterdam.
We hebben ondanks de slechte weersomstandigheden in de eerste paar dagen toch 6 dagen fijn kunnen fietsen.

Kreta is een erg bergachtig eiland met heel verschillende soorten beklimmingen.
De mooiste zijn aan de zuidkust te vinden waar tal van weggetjes vanaf zee landinwaarts kronkelen.
Hier zijn ook schitterende rondjes samen te stellen.
Je fietst door talloze kleine dorpjes waar de tijd stil heeft gestaan.
Overal kuddes schapen en geiten (Kri-Kri) op of naast de weg.
Je fietst door velden met olijfbomen en door Western-achtige landschappen.

De Kretenzers zijn erg vriendelijk voor fietsers. Ik denk dat men graag fietsers wil hebben in het voorseizoen.
Eten en drinken onderweg is voor onze maatstaven erg goedkoop.
Flesje water onderweg bij tankstation was 40 Eurocent. Spaghetti met cola was €6,50. Waar zie je dat nog?

Liefhebbers van haarspeldbochten kunnen hun hart ophalen.
Absolute aanraders zijn Asfendilia met 19 bochten en de prachtige klim van Kapsodasos naar Kallikratis met 27 bochten.

Beste periode is vanaf half april.
Wij waren duidelijk te vroeg, want er lag nog sneeuw op 1200 meter hoogte.

Het was een mooi avontuur.
Rest mij nog om mijn fietsmaat Frank te bedanken dat hij met mij dit avontuur is aangegaan.

En .... met de fietskoffers is het ook helemaal goed gegaan. Voor herhaling vatbaar.

Ons verblijf op Kreta.	Bagageband voor speciale bagage.	Daar komen ze aan!