Vanochtend om 09:00 met Frank in de auto gestapt om een paar dagen te gaan fietsen in het Zwarte Woud en de Eifel in Duitsland.
We rijden via Venlo en ontmoeten Daniël net over de grens in Duitsland.

Bij het tankstation waar we koffie drinken moeten de mondkapjes op.
In het begin is het even wennen, maar je raakt er snel aan gewend.

In Duitsland is het weer de ene na de andere Baustelle. Het schiet niet op.
Uiteindelijk arriveren we in ons hotel in Freiburg im Breisgau.
Het is een prachtig hotel met een grote kamer en een fraaie fietsenstalling.
De eigenaar is een fervent fietser en laat niets aan het toeval over.
Er staan fietspompen, gereedschap, olie en poetsmiddelen. Ik denk dat broer Henk hier wel blij van zou worden.

Mondkapjes op.	Hotel.	Professionele fietsenstalling.

Ik vroeg me al af hoe men nu een ontbijt gaat serveren in deze tijd?
De serveerster brengt een kan koffie en we mogen een aantal broodjes uitkiezen.
Het beleg ligt voorverpakt bij het buffet en je hoeft niets met de handen aan te raken.
Prima geregeld allemaal.

We stappen rond 10:00 op de fiets en willen een ronde van een dikke 100 km doen over 2 grote beklimmingen.
We rijden via fietspaden (die liggen er opvallend veel) de stad uit en beginnen aan de klim naar Schauinsland, dat op een hoogte van 1200 meter ligt.
Na een heftig begin met percentages van 14% wordt het een klim die prima "loopt". Het is een klim van zo'n 18 km.
Boven rijden we meteen door naar het dorp Todtnau, waar de klim naar de Feldberg begint.
Dit is de hoogste klim van het Zwarte Woud.

Het is druk met allerlei verkeer vanwege afsluiting van een doorgaande weg.
Gelukkig loopt deze klim makkelijk en bereiken we spoedig de pashoogte.
Echter de Feldberg zelf ligt nog een paar honderd meter hoger.
Na de pashoogte nemen we de afslag naar links en rijden via een smalle weg omhoog.
Het is een volledig open landschap met op de top een televisie toren en een andere toren wat later een Schinkenmuseum (Ham museum) blijkt te zijn.

De laatste jump naar de toren is meer dan 16% en dubbelgevouwen op de fiets komen we boven op 1493 meter hoogte.
Het uitzicht is hier prachtig. Je ziet aan de ene kant de Jura en aan de andere kant de Vogezen.
Een aardige vrouw maakt van ons een foto en we zitten nog een tijdje in de zon.

We dalen af naar de Titisee, een dorp gelegen aan het gelijknamige meer, waar we de onmisbare Schwarzwalder Sachetorte nuttigen.
Nu denken we een makkie te hebben en alleen maar af te hoeven dalen.
Nou dat liep iets anders.
We slaan een weg in en worden meteen gestopt door een politieauto.
Ze leggen netjes uit dat we hier niet in mogen en dat we een andere weg moeten nemen.
Zeer vriendelijke agenten overigens die ons later nog een keer de route aangeven richting Freiburg.
Na 125 km (dikke 20 meer dan het plan was) zijn we weer terug bij het hotel en ploffen op een terras. Wat een dag!

Frank is vandaag naar status Amaldien en neemt het welverdiende zuiltje voor 225 beklimmingen in ontvangst.
En niet onbelangrijk, we hebben vandaag een "Länderpunkt" verdiend, een vlaggetje bij onze namen in de orde van de Klimgeiten.

Vandaag 125 km en 2130 hoogtemeters.

Daniël op Schauinsland.	Pashoogte Feldberg.	Frank op 16%.

Op weg naar de televisietoren.	Plaquette op Feldberg.	De toren van het Schinkenmuseum.

Vandaag staat de Alpe d'Huez van het Zwarte Woud op het programma, de klim met de naam Kandel.
Deze klim heeft ongeveer dezelfde afstand, 11 km, en hetzelfde stijgingspercentage van 7,9%.
Hier houdt de vergelijking ook meteen op.

We hebben alle drie wat problemen met de knie. Frank al een tijdje, Daniël sinds gisteren en ik sinds vorige week.
Kortom een groepje met dezelfde soort problemen die voorzichtig moeten zijn met de belasting.
Vandaag dus een wat kortere rit na het geweld van gisteren.

We rijden Freiburg uit via voornamelijk fietspaden en komen na 20 km in het dorp Waldkirch.
Hier pakken we de Kandelstrasse die ons gaat brengen naar de top van de Kandel op 1202 m.
Het begint meteen al weer lekker, zou Frank zeggen, met stukken van 14%.
We zoeken een eigen ritme en peddelen naar boven.
Vandaag zijn de vliegen onze grootste kwelgeesten en zwermen om je heen.
Pas boven, als we onder de bomen uit komen, wordt het minder met die vervelende beesten.
Daniël fietst af en toe zelfs heen en weer om van de vliegen af te komen.

Na een korte pauze boven en even genieten van het uitzicht is het alleen nog maar afdalen.

Persoonlijk vond ik deze klim zwaarder dan de Alpe d'Huez die dan weer mooier is en wat meer bekendheid geniet.
Als je in het Zwarte Woud bent dan moet je deze zeker op je palmares zetten.

Vandaag 62 km en 1110 hoogtemeters.

Kandelstrasse.	Daniël rijdt verkeerde kant op.	Frank is boven.

Als ik de luiken open doe zie ik wederom een strak blauwe lucht.
Een mooie dag voor een wat langere rit.
Plan is om naar de top van Belchen te fietsen, een berg van 1415 meter hoogte.
Dit is een hele lange weg met percentages van 6 tot 7%. Kortom een "loper".

We rijden over schitterende B-weggetjes en fietspaden naar het zuiden.
Dit gebied staat vol met wijngaarden tegen de bergwanden.
Volgens mij zit Frank in het wiel te genieten.

We passeren dorpjes als Bad Krozingen en Staufen.
De eerste klimmeters beginnen in Münstertal. Vanaf hier is het 20 km op en neer naar Belchen.
Bij Wiederner Eck op 1035 m slaan we af en nemen na een paar kilometer de afslag naar de kabelbanen van Belchen.
Op de grote parkeerplaats denken we dat we niet verder kunnen, maar een Duitse dame op een racefiets weet de route.
Het is een stukje onverhard en even langs de slagboom voor de laatste 4 behoorlijk steile kilometers naar het Belchenhaus, een restaurant op de top.
Het uitzicht is hier formidabel. Er rijden hier overigens aardig wat fietsers omhoog.

We nemen dezelfde weg terug en drinken koffie op Wiederner Eck.
Het was wederom een heerlijke fietsdag in een heerlijk landschap.

Daniël is vandaag naar de status "Smaragd" gegaan en heeft 150 geregistreerde beklimmingen.
Hij was vanochtend al gespannen of het vandaag dan echt zou gaan lukken. Het is gelukt. Gefeliciteerd!

Vandaag 97 km en 1460 hoogtemeters.

Stukje onverhard.	Belchenhaus in zicht.	Soort van pasbord op de top.